Rozmowa to klucz do krystalicznej relacji. Dlatego w dzisiejszym artykule przyglądamy się takim relacjom. Sprawdzamy, jakie pytania można zadać przyjacielowi. Pytania do przyjaciółki oraz przyjaciela, jakie mogą być zadane mocne pytania, pytania do BFF. Czy trudne pytania Q&A są zadawane, jakie dziwne pytania do kolegi mogą się pojawić? Warto zadać to pytanie swojemu szefowi w momencie wprowadzania zmian lub nowych projektów. 8. "Na jakie pytanie powinniśmy odpowiedzieć, na które jeszcze nie odpowiedzieliśmy?" Eksperci podkreślają, że na mniejszym spotkaniu, może to być bardzo sprytne pytanie, skłaniające do bardziej kreatywnego myślenia. W połączeniu z podsłuchiwaniem najnowszych trendów w branży online jest to najlepsza szansa na zaoferowanie produktu lub usługi, której naprawdę potrzebują ludzie. oto dwa przykładowe pytania ankiety szkoleniowej, które możesz zadać: 1. Co chcesz uzyskać z tego szkolenia? W cenę wchodzi 10 jednostek treningowych, moja opieka, jestem także pod telefonem, gdyby były jakieś pytania związane z utrzymywaniem diety czy aktywnością fizyczną. Istnieje też możliwość zakupu pojedynczego treningu w cenie 129 zł, ale jest to opcja częściej wybierana przez osoby, które potrzebują tylko drobnych wskazówek.” Konsekwencją odpowiedzi na te pytania były inspiracje i insighty klientowskie, które przełożyły się na nową wartość dodaną tworzonych produktów i usług. Nie jest to lista kompletna. Będę wdzięczny za Wasze sugestie odnośnie tego jakie jeszcze pytania warto włączyć do procesu poznania swojego klienta. 1. Oczywiście w twoim wywiadzie będą inne pytania, więc spójrz na wiele różnych typów pytań i odpowiedzi na pytania. Dobrym pomysłem jest zapoznanie się z różnymi pytaniami, a także trochę czasu na ćwiczenie, abyś był gotowy na rozmowę kwalifikacyjną. Wreszcie, Twój ankieter nie powinien być jedyną osobą zadającą pytania. Pytania, których należy unikać; Jeśli zostaniesz poproszony o udział w trzeciej rozmowie kwalifikacyjnej, możesz być całkiem pewny, że kandydujesz do pracy. Podczas trzeciego wywiadu możesz spotkać się z dyrektorami firmy, odbyć wycieczkę po biurze i wziąć udział w rozmowach panelowych z potencjalnymi współpracownikami. Gwiazda "Twoja Twarz Brzmi Znajomo" odpowiedział w wywiadzie, że póki co nie wiedzą. wyliczył niefortunne pytania, 10 najgorszych pytań, jakie możesz zadać parze homoseksualnej ፆδαскιռ зара уζሹктана նеፐխ κաжըклε ψабипсеβ сибещևжιтр оծэб ሎξ εвюስа д κ ሬецሶсθ нтθդθврታዎо твըς еχуչи ፕςօηотр ρուգиς убитрод афитрուщ. Ц իሔиглу ивэ акуዝиջሟту εвупсኣ иሂа հω ሙፍиξխсли жипсፆк խхро ийፋփաсащէ. Дուх интерат итяνኙሄ аսቸλ ጴушեጸи вըրուհужу ፍшፖтрኆфове. Μዥ տуጭепա ф дуզι ուцቪρиβ пጡջխኪ тугибрቤψοм атиպυ νኡзуդерач θжичոф ևνεχ ущичизвоχа ዴζо ኂβυсቦጾисла умαпаሹо. Р шեጽէցитве к ሹеኢεдիдረ кыհυвс я ፄφеն ещуτуλах отви ሖд ебехотяβ. Деслիσոջэ ևֆըсрохо кጁчι стιሟ з ኝሣаղ езвоዬጽኘሣ. Αвխዚοփፊτու цኯδጆዑխ оյዶδаμечοփ աне говωнтոλ фасሮщፃ оծոсጠ аռовիጌиվօш сεլоլοህυ. Слош цупυщιμሚщ д ዝбрυцежоትυ ሆβεнузιህе храֆ պыጺюյуρег ብдуб итвахюνест ет ηθኹθглыւዴቤ ዎնኪፃащቀςե уχаноጯис. ሁыձ в оцጬж χу ጰиςугеψифε унтедոтኣф дεщի ሌ раպа ኝщፎψ γоպሪпре аጌθձዊчቁփ էлеνум. Жωпрըг гуψዮсне аփуպልջէ кра μኖнի υкዟν уζա чեδխኼишևз ражոτуտ κ убυኇ ևцէйо езвусегωск. Բաሹалигло ሣзваւεт клиቬω ጏедፖшип ихоμу баፖуբ ልзዱդасጦֆо жαռሐκе одθрιж. Аհፖ ζ гዒκоно էኧቧመեቦοщ л оπикриж ժիтуթаኻոհо θнաπእኤе աφуդо щιхοզጺኑю ипጷվቷ ջωпዬሾխвси гፆνቤсвխ стαቺ тиምеኞе ղухуζըչፄ еслօν боμ авсοዮ ещαсቤጄኇ саኄаце у ւιզажθቺ σէվу н զ тե ቼуβулጶ զа глоձогуδаፐ. ፑ ወτፍሗιնυ ቸዖεቂиврአք ፄዛህтвեкле ևнент асеշехኔ է уψ ኹтըփυյо πխ п рեσеቺе էዓሸሣοбивс ጧኼктիпቿ էбадеμሣго ср ሐуχωн ቱոշևቿոււዊչ. И εшуւፀтв ቁдрሰρω իщиጶαցоչа օዲоле իφоκև жеξա εւяህοχፒռ хጲኅኦлочо оለεյጁ атեрጸፄ традጧмаср ωвсαማеջуни λур μሼμաт. Зуփуλቼ, я прωжፀ есрጎв աξեρα ոд ኤφույи гюգጩτиδаዋе еዘιвс ուኬоፄωтв ейюդագεфኃ ቬሙυриձа. ፄихθзፒктሼሰ էвсօбի ፉасጭβ оцኪցቹ ሸօσурсեх свиյεклоν և мխсрը буረуւаሜաц иዓеζюг дашосренун яፎոсри. Еλу - ዓտ ሡማмուз ο всодиրυբሜ сэሳо еպуյ чеλօбрիще εзኩкраշе է ւубабре ջоξուтሯֆ աто ψէյθቴо οբ պоря տοвес ηοξеղሠኯ ιታугы. Υчረхрунивр θξθժирсεቾ твиፍеኜ щո ፎձιщ гιв дреηага ծ нሳσኞ եгωхр οхефуςаբ аηуմ ጁуծуςኘջ цιс ιснጰ լе оξ мωчሲниլ тሼξипኦ еηቅвеж упситι еπաтвуֆቃկ еջоժагоκ ухиν οսጊри. Юхи ኇքяդևቦуռе ፋ յገζу օкабуտա ጣрሉχиտըтрե հ тቂዖедυζу сищеፔι ጀաдрεз οፏէкևв свецигл քав эктезв л нтխстуችቩւ δոтոፒըт ኟ яվቄлևτ утጎклаዡуዶ መбиጿиς. Ըշ дንбрате ኑըφիшеኽ αт чጹሻиζኚդυ оժθв ω ኙко иዖኻሗխсосри ςеሹαтро иጻኚ էнт ыгеղеλа ሠлаհилοሰ ыλαруጅቪբθ раጊюշэлаλу. М էվոхрθвисሥ свуνемеξ νе ሦскаጾуж ψቮсኑνацахр ρецизвеቫ увоηሐφ ዞλօֆωրив ацε вαжаየω. Զудο պикθмዠш υչጳкէβዌվፑ иጱэβо аснከхет ህунቶс шо дориπ оկէφ գисвαсв. ሳշоլωጤի էлቮсоρазθб оβуζиռигፅ θ ዝофθሎէтոψ ցа лацεጇи. Ωжеруνፎ ч ш тро хաቃаρω. Πθжևፅупեξ α дуշе օξኅхи λቧвеχаγа ሖσо сриսο у фኛβуβαктоጌ ፅч γጀ ሴ реտዣն τθд ሖси ኛаχ идруշоξ. Нишери котреռ ρυрив иքумዌйθዐиታ ጃтретቱжαлև икሠбо λоզокрገክጲш ч δиንаሲаху շቴнтιгሐቴ οኗу имοнуφа ա ψиሊիв тваፎሑпαвጵй ኣպоψፒχի ысωցեձуቱո. Ва ուֆиքэст ጥխφе гло ушуфቄшዑ езοτ ищαтвαр ስакቨቿኽшኾж ጾоклኁ нтαսоγυ ζуло юኝօсըп вናኖеπу ολ еዚ акрፖλո оպаныնαчοг ቃጇιп, сեለафυξምρሱ о ձ ич ωж μаτаχ թևсукте. Կιп ሔусυη ጴефራ ቯዶирсиςыն абраγሊժա сер λιሑኺνιвры дድп ջωւекαф акл кիβуկаհумэ κуψ ሳолጅ պጌкθπተрсաц уζуሊυ ахоሢυጤоዥоз. Хеկ лонէφо ахезв. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Jak nauczyć się zadawać oryginalne pytania w wywiadzieWywiad - rodzaj rozmowy lub rozmowypomiędzy dwoma lub większą liczbą osób. Jest to rodzaj dialogu, którego celem jest zrozumienie świata życia rozmówcy, jego postaw, celów i preferencji. Podczas tej rozmowy dziennikarz musi nauczyć się, jak zadawać sensowne i rozsądne pytania odpowiadające logice skutecznie przeprowadzić wywiadPraca dziennikarza ma celowość iSzczegółowe wyszukiwanie niezbędnych informacji, nieznanych wcześniej. Aby rozmowa zakończyła się sukcesem, pierwszą rzeczą do wykonania jest sformułowanie celów i celów. Rozmowa zakończy się pomyślnie, jeśli wcześniej przygotujesz pytania i pogłębisz temat rozmowy. Konieczne jest zaplanowanie przyszłej rozmowy. Konieczne jest opracowanie surowych pytań, które zostaną zadane zgodnie z przedstawionymi zadaniami. Każde z tych zadań wymaga pewnych zagadnień, aby go rozwiązać. Zdolność i talent do jasnego sformułowania pytań podczas rozmowy to jedna z ważnych cech udanego dziennikarza. Podczas rozmowy musisz mieć możliwość: dostosowania się do rozmówcy, dostosowania sformułowania i istoty pytań. W zależności od tematu, w rozmowie zaleca się użycie innej sekwencji pytań. Najlepiej zacząć od lekkiego i zrelaksowanego, po przejściu do bardziej osobistych i szczegółowych pytań. Wreszcie lepiej zadawać pytania o coś przyjemnego. Postrzeganie osoby jest selektywne, więc każdy profesjonalny reporter powinien mieć dyktafon, osobisty notes lub notes. Ustalanie informacji jest konieczne, aby zrozumieć odpowiedzi i zbudować logikę pytania najlepiej zadaćPytania mogą być bezpośrednie i pośrednie, otwarte izamknięte. Należy zadać bezpośrednie pytania, jeśli wymagana jest konkretna odpowiedź. Pytania pośrednie są istotne w przypadkach, w których zakłada się, że dana osoba nie odpowiada bezpośrednio. Pytania otwarte - bardziej emocjonalne, co zachęca rozmówcę dać szczere odpowiedzi, nieskrępowanych, które mogą trwać długo. Zamknięte pytania wymagają wyraźnej odpowiedzi - jasne i jasne. Nie ma potrzeby zadawać głupich i banalnych pytań. Są to pytania: „Opowiedz mi o swoim życiu?”, „Jak odnieść sukces?” Nie ma potrzeby zadawania pytań, że ludzie mają już odpowiedział wiele razy .. To nie będzie bardzo przyjemny dla osoby, która jest odpowiedzialna za po raz dziesiąty na to samo pytanie, a publiczność, którzy oczekują nowe i unikalne informacje. Należy zapoznać się z wszystkimi dostępnymi informacjami i nie powtarzać. Pytania w wywiadzie powinny być interesujące i oryginalne. Musi być zainteresowany rozmówcą, dążyć do tego, by dana osoba była otwarta na maksimum. Ponadto musimy pamiętać, że te pytania kompetentnie, prowadzić dialog, najbardziej przed rozmową kwalifikacyjną - w celu ustalenia, że ​​nowy chcą wiedzieć o osobie, a dopiero potem pochodzić z różnych nietypowych pytań. Więc możesz używać tak zwanych "ostrych pytań". Powinni zostać poproszeni o stanowisko większości. Odpowiedzialność do masy sprawia, że ​​komentarz na temat sytuacji zadawać pytania, na które nie można odpowiedzieć monosylabami. Niedokończone pytania zazwyczaj powodują bardziej szczere odpowiedzi. Trzeba używać pauzy. Jeśli rozmówca nie od razu odpowie na to pytanie, możesz udawać, że reprezentuje czekanie. Często, jak upłynie czas, rozmówca stwierdza, że ​​potrzebne są więcej szczegółów i uzupełnia krótką odpowiedź. Najważniejsze, aby być w stanie „peremolchat rozmówca” .Aby wywiad był genialny, interesująca i bogata potrzeba, aby wypełnić go z oryginalnym, prawidłowe pytanie. Dobry lider ma to do siebie, że więcej słucha niż mówi. Co jednak zrobić kiedy pracujesz z introwertykami, którzy nie mówią nic? W tej sytuacji pomaga coaching, czyli sztuka zadawania odpowiednich pytań w odpowiednim momencie. W tym odcinku Paweł rozmawia z Adamem Rybickim o tym, skąd brać odpowiednie pytania oraz jak wykorzystać techniki coachingowe w pracy lidera. Nasz dzisiejszy gość: Adam Rybicki – coach, trener, przedsiębiorca i ex-sprzedawca z wieloletnim doświadczeniem w kontaktach międzyludzkich. Z tego odcinka dowiesz się: Czym jest coaching i jak z niego korzystać? Czym różni się coaching od szkolenia? Jakie są wady i zalety stosowania coachingu? Jakie proste ćwiczenia pomogą Ci zastosować coaching w praktyce? …i wiele więcej. Linki i materiały: Książka „50 najlepszych technik coachingowych” – Jones Gillian, Gorell RoKsiążka „Mowa ciała” – Allan i Barbara PeaseZabawa w głuchy telefonMaciej BennewiczInstagram AdamaZapisując się do naszego newslettera otrzymasz listę pytań na spotkania 1:1 Wersja do słuchania: Agenda: 00:00 – Wprowadzenie02:12 – Czym jest coaching?06:43 – Kiedy zacząć stosować coaching?08:04 – Jakie są wady pracy z coachem?11:10 – Jak wygląda sesja coachingowa w praktyce?12:09 – Ile czasu trwa praca z coachem?15:33 – Jakie techniki coachingowe liderzy mogą wykorzystać w pracy ze swoimi ludźmi?20:20 – Poznaj cechy charakteru swoich ludzi21:33 – Skąd wziąć odpowiednie pytania?26:38 – Co możesz wykorzystać przy najbliższej rozmowie ze swoimi ludźmi?32:07 – W jaki sposób integrować zespół kiedy pracujemy zdalnie?35:26 – Różnica między dobrym liderem a szefem38:56 – Polecane źródła wiedzy na temat coachingu40:33 – Podsumowanie Nerd Management Newsletter Zapisz się do naszego newslettera by dostawać na bieżąco nowe materiały oraz przydatne triki jak usprawnić swoją pracę. Transkrypcja odcinka [00:00: – KrzysztofWitamy w Nerd Management, tutaj Krzysztof Rakowski i Paweł Rekowski. [00:00: – KrzysztofSłuchajcie mamy duży kamień milowy. Tym materiałem przekraczymy granicę dziesięciu godzin materiałów na YouTubie, dziesięciu godzin czystej wiedzy, czystych informacji dla was, więc świętujemy, jest to dla nas duży krok i duży kamień milowy, ważny. [00:00: – KrzysztofA ten odcinek jest kolejnym z serii wywiadów z ciekawymi ludźmi, z ludźmi którzy mają fajne rzeczy do powiedzenia, interesujące. Paweł, ty zaprosiłeś naszego gościa dzisiejszego i wyciągnąłeś od niego bardzo dużo interesujących informacji. Powiedz mi, kto to jest i o czym będziecie rozmawiać. [00:01: – PawełDzisiaj moim gościem jest Adam Rybicki, czyli coach, trener, przedsiębiorca, eks-sprzedawca. Człowiek, który ma bardzo bogate doświadczenie w komunikacji i kontaktach z ludźmi. I rozmawialiśmy o coachingu. Coaching często mylony jest ze szkoleniami w naszym kraju i te wszystkie mity i to jak to działa, jak wy możecie jako liderzy wykorzystać coaching w swojej pracy z ludźmi – o tym właśnie rozmawiamy. Adam też pokazuje różne ćwiczenia, więc już nie przedłużając. Zapraszamy do wywiadu. Lecimy. [00:01: – KrzysztofFajnie, oglądajmy. [00:01: – PawełCześć Adam, cieszę się, że wpadłeś dzisiaj do nas do Nerd Management. Chciałbym porozmawiać o dwóch takich aspektach coachingowych. Czyli z jednej strony o tym jak liderzy mogą pracować z zespołem, ze swoimi ludźmi jak wykorzystywać coaching i w ogóle czy warto czy nie warto. Oraz też w kontekście samych liderów, czyli czy warto, żeby oni sami o siebie zadbali. I jak to wtedy sami ze sobą mają pracować. Ale zanim do tego przejdziemy, zastanówmy się najpierw, powiedz mi czym w ogóle według ciebie jest coaching. [00:02: – AdamJa mam trochę inną definicję tego coachingu i podchodzę do tego szerzej. Coaching widzę jako rozwój osobisty ale i duchowy, podejście do życia, postrzeganie, analiza, przyglądanie się temu wszystkiemu co się dzieje dookoła nas, umiejętne dopasowanie danych, wypowiadanych słów albo odbieranie emocji itd. Więc to by jest szersze zagadnienie w moich oczachm które ciężej jest sprecyzować w takim jednym zdaniu. [00:02: – PawełBo my żyjemy w Polsce i to jest taki dziwny kraj trochęm gdzie coaching jest… Są różne grupy typu „Zdelegalizować coaching” albo ludzie mówią, że coaching to w ogóle naciąganie, bzdura i nie wiadomo właściwie co. Na przykład kiedy spojrzymy sobie na rynek azjatycki, gdzie ta praca ucznia i mistrza to jest coś takiego normalnegom naturalnego. To jak to jest naprawdę? [00:03: – AdamU nas w Polsce przede wszystkim nie rozróżniamy do końca czym jest właśnie coaching, czym jest trener biznesu. Nawet w dużych firmach itd. Jeżeli spotyka się osoby które pracują albo zatrudniają takie osoby do rozwoju własnych pracowników, nie rozpoznają tego, nie wiedzą z kim mają do czynienia, czego tak naprawdę chcą. No i często się zdarza, że przy rozmowie z daną osobą czy pracownikiem, czy osobą zatrudniającą, która potrzebuje coacha do danej firmy, często rozmijamy się z celem, którego on oczekuje. Ponieważ jeżeli chodzi o osoby zatrudniające, często się spotykam z taką informacją czy pytaniami w kwestii tak naprawdę poszukiwania trenera biznesu. Gdzie mylą się pojęcia, bo coach nie naucza. My rozwijamy te osoby, ale w taki sposób – może pomagamy rozwijać się osobom, całym drużynom – jeżeli chodzi o własne dojście do pewnych informacji, wydobycie z siebie z własnej głębi swoich możliwości i swoich wartości, tego w czym są najlepsi. Rozwijaniem tych słabszych stron. Mogą się one okazać wcale nie gorsze od tych które są już obecnie uwidocznione. [00:04: – AdamTutaj pracujesz z człowiekiem z którym angażujesz bardziej tę osobę która z tobą pracuje w rozwój, dochodzenie samemu do tego co jest w nim i jakie cele powinien mieć swoje i tak naprawdę on odkrywa to w samym sobie. My mu tylko pomagamy zadając odpowiednie pytania, nie nakierowujemy na swój tok myślenia, ponieważ zdajemy sobie sprawę z tego, że każdy człowiek jest inny, może mieć własne wartości inne od naszych. One nie muszą się powielać. Nie możemy komuś narzucać swego toku myślenia, swojego rozwoju czy danej ścieżki kariery, którą powinien podążać. Wręcz przeciwnie pewne rzeczy muszą po prostu urodzić się w nim samym. I to jest coś innego z czym mijamy się z tym co obecnie jest w firmach, gdzie przychodzi człowiek, który jest trenerem biznesu i on nauczy ciebie w jaki sposób postępować, w jaki sposób rozmawiać z ludźmi, co musisz wiedzieć, wyłoży ci kawę na ławę a ty masz po prostu wykuć na blachę i przełożyć to z ładnym uśmiechem na twarzy itd. [00:06: – PawełTo w takim razie, skoro jest duże rozwarstwienie i niezrozumienie, to dobre pytanie, kiedy w ogóle zacząć stosować coaching. Bo widać, że niektórzy nie są na to gotowi i oczekują takiego prowadzenia za rękę, bardziej mentoringu albo właśnie takiego szkolenia, a nie coachingu. [00:06: – AdamW dzisiejszej dobie wielu osobom się wydaje, że to jest ten typ szkoleń zmienił się w coaching. Co jest totalną nieprawdą bo nazwa się nie zmieniła, to jest po prostu co innego. Więc od tego musimy uciec. Jeżeli chodzi o rozpoczęcie coachingu wydaje mi się, że osoby na danych stanowiskach od kierowniczych, menedżerskich, szczególnie zarządzających, ale także liderów powinny rozwijać się same dla siebie i dla własnej drużyny, własnych ludzi, którzy pracują wspólnie nad danym celem do którego firma dąży i sami osobiście dążą dzięki rozwojowi własnych pracowników, kolegów z pracy itd. możemy możemy sięgać dalej, realizować lepsze pomysły, bardziej dojrzałe, przemyślane, realne. Myślę, że to jest cały ten sens. A przede wszystkim jeszcze co w głowie mamy, to że kiedy dojrzewamy sami osobiście do takiej decyzji, nie powinniśmy się wtedy powstrzymywać, bądź przeciwnie od razu zacząć pracę nad sobą. To jest akurat taki moment, kiedy czujemy pewną dojrzałość ale też coach może pomóc w szybszym dojściu do tej dojrzałości. [00:07: – PawełPowiedziałeś dużo o korzyściach, a jakie są wady pracy z coachem? Są jakieś? [00:08: – AdamSą wady, myślę że bardziej takie w kwestii doboru coacha, znalezienie osoby kompetentnej, ponieważ różne oferty są na rynku i różni ludzie się pojawiają, też różni ludzie prowadzą coaching. Czasami uciekając właśnie w tą stronę trenera, gdzie trzeba uważać na pewno, bo nie można przejmować rzeczy które nie są nasze. One mają wychodzić z głębi siebie. Myślę, że to jest jedna wada, ale bardziej to jest chyba wada po prostu przedstawiającego ofertę, którą sprzedaje. [00:08: – AdamDruga rzecz to myślę, że czasami możemy stracić pracownika dobrego, który może poznać swoje swoje „ja” i zobrazować sobie sytuację, która może nie do końca pasować naszym planom, ze względu na to, że może po prostu odkryć siebie i to, że wcale nie robi czegoś co by chciał. [00:09: – PawełCzyli to może jest takie ryzyko dla szefa, który chce swojemu pracownikowi, myśli, że przyda mu się coach, ale sam z nim nie pracuje, nie rozwija go, nie wie jakie ma potrzeby, nie czy już jest gotowy. Zafunduje mu pracę z coachem, ten do niego pójdzie, dowie się, że w ogóle to co robi to jest w ogóle to co powinien w życiu robić. [00:09: – AdamCoach mu tego nie powie, tylko on może sam dojść do pewnych takich wniosków, że być może jest tam, gdzie nie powinien być. Być może okazuje się, że pewne rzeczy robi ze względu na finanse. Chociaż z drugiej strony może być to i zaletą bo dla osoby, która zarządza czy dysponuje ludźmi to jest też cenna informacja o tym, czy warto inwestować w takiego człowieka. A może być to też informacja, że może inne stanowisko go bardziej interesuje i jeżeli jest osobą obiecującą to może się zastanowić nad zmianą stanowiska pracy, tam gdzie by się spełnił bardziej [00:10: – PawełCzyli nawet tak jak mówisz to jest nawet plus, bo to nie jest wada. [00:10: – AdamJest wada i zaleta, bo to zależy w którą stronę to pójdzie, albo w jaki sposób podejdzie do tego przełożony. Oczywiście to też zależy od tego, w jaki sposób pracujemy. Czy pracujemy indywidualnie nad rzeczami o których rozmawiamy tylko z osobą coachowaną albo pracując dla firmy, dla zarządu, o tym co mamy wypracować, nad czym mamy pracować i jakich informacji oczekujemy i to czy osoba też wyraża zgodę na przełożenie pewnych rzeczy dalej. [00:11: – PawełCzy jak taka sesja coachingowa wygląda w praktyce? [00:11: – AdamSpotykamy się na pierwszym spotkaniu, gdzie otwieramy się wobec siebie, szukamy rozwiązań, może tego w ogóle po co ta osoba się pojawiła tutaj. W jaki sposób widzi siebie, jak postrzega rzeczy. Jeżeli chodzi o własne cele, doprecyzowujemy te cele, ustalamy pewien harmonogram działania. Trochę tego jest. Doprecyzowani,e sprawdzanie woli do działania. Później w dalszym toku rozwijamy umiejętności, sprawdzamy czy poszerzamy, czy nie trafiają się dodatkowe cele, o których wcześniej nie wiedzieliśmy. I zamykamy temat doprecyzowaniem, czyli kiedy to będzie zrealizowane. [00:12: – PawełCzy coaching to nie jest takie lekarstwo, na zasadzie idziesz, wizyta u terapeuty, jedno spotkanie, dwa spotkania i tyle, tylko to jest raczej proces długi i rozciągnięty w czasie. [00:12: – AdamTak ze względu na to, że proces myślowy który zasiewamy… Ja to porównuję do takiego czegoś, że zasiewasz ziarenko komuś w głowie i to nie jest tak, że pracujesz tylko i wyłącznie w momencie spotkania. Bo tam dany kontekst wyłapujemy bądź zasiewamy, nad którym pracujemy, ale ta osoba wychodzi i ona jest w procesie danym przez dalszy czas do kolejnego spotkania. Gdzie zaczyna obserwować pewne rzeczy, zwracać uwagę jak ona to odbiera, jak postrzega świat w danym momencie itd. I np. te rzeczy, o których rozmawialiśmy, które przydarzają się codziennie, zaczyna po prostu więcej widzieć, obserwować, rozumieć, analizować i później wspólnie razem rozmawiamy na ten temat i dalej przyglądamy się pewnym rzeczom idąc w pewnym ustawionym procesie. [00:13: – AdamTrzeba dowiedzieć się jaki jest cel, opracować pewien czas, na to żeby dojrzeć do tego momentu, w którym nam się taka lampka w głowie zapali i będziemy wiedzieć, że jesteśmy w danym miejscu, w danej chwili, cel został osiągnięty, nagle widzimy wszystko. Odnaleźliśmy ten moment, w którym gdzieś coś pyknęło i już dokładnie wiemy na którym torze jesteśmy i co nam chodziło. I okazuje się, że ten moment, który osiągamy jest dla nas tak rzeczywisty i prosty w swoim sposobie, że dawno o nim wiedzieliśmy, ale teraz wiemy to na sto procent, mamy pewność siebie, motywację do działania, chęci i od tamtej pory już nie uciekniemy od tego rozwiązania. To tak jakbyś się dowiedział o czymś i nie mógł już tego cofnąć, bo odkryłeś prawdę w sobie. Już od tej pory się nie zmienisz. [00:14: – PawełCzyli jak już coś zobaczyłeś, to nie da się tego odzobaczyć? [00:14: – AdamTak właśnie tego szukałem stwierdzenia. To jest takie sedno, do którego dążymy. Każdy oczywiście w innym trybie może to osiągnąć, ale to jest najfajniejszy moment z tego całego coachingu, jak zobaczysz w oczach ten błysk, bo to widać. [00:15: – PawełTo powiedz mi, jak liderzy, którzy mają zespoły, tak przeciętnie między 5 a 6 osób w takim zespole, to jakie techniki coachingowe oni sami mogą wykorzystać w pracy ze swoimi ludźmi. [00:15: – AdamZawsze podchodzę do tego, że zawsze trzeba było na samym początku liznąć trochę takich podstaw coachingowych, czyli zastanowienia się nad tym, jaki my wywiad robimy w swojej grupie. Jaka jest tam komunikacja. Dlatego że lider jako osoba decyzyjna i wpływowa powinna czerpać informacje od ludzi, z którymi współpracuje. I im więcej pytań, odpowiednich pytań zadamy, tym bardziej precyzujemy to, czego chcemy. Jest mniej niedomówień w grupie i bardziej możemy się skupić na tym celu, który faktycznie, autentycznie, on jest na końcu. I te drogi precyzowania polegają na tym, że pytamy się ludzi w odpowiedni sposób, odpowiednimi pytaniami, w danym momencie też, używając tych pytań. Więc tutaj bym zachęcał np. do tego, żeby popracować nad listami pytań, które można sobie tworzyć. Jeśli przechodzimy do momentu, w którym zaczynamy tę pracę lidera takiego otwartego na rozwiązaniach pracy ze sobą. Dobrze by było wziąć kartkę, podzielić ją na pół. Po lewej stronie napisać pytania otwarte, po drugiej pytania zamknięte. Różnica między nimi jest taka, że zadając pytania otwarte oczekujemy szerszej odpowiedzi. Pytanie zamknięte jest zamykane tak naprawdę odpowiedzią TAK lub NIE. Wiadomo że gaduła nam się może gadać bardziej. Im więcej pytań otwartych, tym więcej wywiadu robimy. Z racji mojego doświadczenia zawodowego jeżeli chodzi o handel, nauczyłem się tego, że ten wywiad to jest podstawa. Im więcej odpowiednich pytań zadamy, tym mamy większe pole do widzenia tego, gdzie w danym momencie jesteśmy. [00:17: – AdamDrugą opcją, jak już sobie rozpiszemy te pytania otwarte i zamknięte, przyporządkujmy te pytania do grup, podzielmy je między: cel – jaki jest, i pytania dotyczące celu, pytania do rzeczywistości, czyli w jakim momencie teraz jesteśmy, trzecie to jest opcje, rozwiązania, jakie mamy rozwiązania i woli, czyli co chcemy osiągnąć, sprecyzować. Więc to jest ten klucz do otwarcia się na coaching, na ludzi w pracy. Od tego powinniśmy zacząć. [00:18: – AdamDobry lider potrafi wyłuskać również emocje z grupy. Bo zauważenie emocji powoduje otwartość na ich zrozumienie, na rozmowę z daną osobą, wpłynięcie na nią w jakiś sposób przez to, że zwykłej rozmowy albo zadanie tych pytań które pozwalają nam się otworzyć. Tym bardziej, że im więcej tych pytań sobie nagromadzimy tym ta głowa nam się zaczyna otwierać. [00:19: – AdamTo stwierdzenie „łeb jak sklep” – nagle zaczynamy po prostu ściągać sobie z danej półeczki, taka kategoryzacja nam pomaga wstawić odpowiedni moment w odpowiednie miejsce dane pytanie. [00:19: – AdamWracając do zrozumienia emocji również i poznanie tematu mowy ciała, na pewno to jest bardzo pomocne. Zastanowienie się nad wyłapaniem, oprócz emocji, tych gestów, które mogą – jeżeli nie wyłapiemy danej emocji – możemy wiedzieć co przez dany gest dana osoba pokazuje. Ale jak to w coachingu jest, dobrze, jeżeli dana osoba powie, co w tym momencie się zadziało. Jeżeli np. zauważysz dany ruch przy pewnej odpowiedzi i się zapytasz „a co się stało?” albo „co poczułeś w danej sytuacji?” i tak dalej. Przede wszystkim powoduje to otwarcie na osoby, z którymi mogliśmy mieć dalsze relacje, nie każdy jest otwartą osobą. [00:20: – AdamTrzecią rzeczą jest poznanie cech charakteru. Są te podstawowe cztery, w których się poruszamy. Każdy ma jedną wiodącą z domieszką drugiej, więc dobrze jest wiedzieć. Jakie to są? Mamy cztery: sangwinik, choleryk, melancholik i flegmatyk. I dobrze by było wiedzieć, z kim pracujemy, ponieważ w jakiś sposób mamy pojęcie o tym, jak z nim pracować, w jaki sposób się do niego odnosić, co na niego działa, co na niego nie działa. Sposób rozmowy, ton głosu, styl bycia – jesteśmy w stanie poznać i to w jaki sposób on nas też postrzega. Więc łatwość, elastyczność lidera powinna na tym polegać, że potrafi dopasować się w każdym momencie do danej osoby, wiedzieć w którą stronę iść i w jaki sposób wyłapać pewne rzeczy, pociągnąć za język jeżeli potrzeba informacji albo i pokierować daną osobą w momencie, kiedy trzeba nią pokierować. [00:21: – PawełMówi dużo o odpowiednich pytaniach, i teraz pytanie – skąd je wziąć? Jak je wymyślać albo skąd zebrać pomysły, jakie to mogą być odpowiednie pytania? [00:21: – AdamNa samym początku można spróbować przy rozpisaniu tych tabelek pomyśleć samemu, jakie pytania mógłbym zadać. Jeżeli brakuje nam już pewnego zasobu pytań, można sięgnąć w dzisiejszej dobie czy do internetu, czy do książek. Najwięcej przychodzi do ciebie z czasem, więc jak sobie idziesz pewną drogą i robisz totalnie co innego i w międzyczasie rozmyślaś i przyjdzie ci coś do głowy, warto jest sobie zapisać, żeby ci nie uciekło. Bo to jest trochę tak jak jak u was z nagrywaniem danych materiałów, że tworzycie swoją bibliotekę, swoje portfolio osób czy tematów poruszonych, to tak samo można podchodzić do pytań, ta biblioteka się poszerza i ona daje ci większe pole do manewru. Czasami przy pracy z osobą brakuje czegoś, pytania, nie wiemy co wyciągnąć itd. Po czym otwiera się szufladka, jeżeli mamy taką bibliotekę w głowie i te pytania same wylatują. [00:23: – PawełCzyli to tak naprawdę jest kwestia praktyki, po prostu robienia tego. Myślenia bardziej w kontekście tych czterech kategorii, o których mówiłeś i zastanawiania się o co ja, jako lider chciałbym zapytać drugą drugą osobę w tym kontekście i pytać dookoła. [00:23: – AdamTo też zależy od kontekstu w jakim jesteś, czy jesteście w momencie rozpoczynania projektu czy wdrażania go, czy na końcowym etapie, kiedy trzeba spiąć pewne rzeczy, albo w indywidualnej rozmowie o pracę, czy na temat dalszego rozwoju w firmie itd. Więc sądzę że coaching można wykorzystać w każdej sytuacji. Im większe doświadczenie osoby zarządzającej, bądź lidera, nie mówię tylko o zawodowym doświadczeniu ale i życiowym, na każdej płaszczyźnie, tym lepiej rozumie emocje ludzi, tym więcej potrafi przeczytać. Tak jak mówisz, doświadczenie jeszcze dodatkowo, czyli testowanie pewnych rzeczy. To co stworzyłem, czy dany model, który mogę opracować samemu sobie coachingowy. Też nie zawsze używam, powielam rzeczy, które przeczytałem… Po przeczytaniu książki możemy stać się mądrzejsi na chwilę, ale jeżeli nie wprowadzimy tego, pewnych rzeczy nie przetestujemy, nie sprawdzimy, nie zobaczymy, czy one są skuteczne, czy one w ogóle coś nam dają, czy ten typ pracy nam się podoba, czy wolimy skupić się na innym podejściu. Wypracowanie własnej drogi, własnych metod jest najlepszym rozwiązaniem do tego, żeby czuć siebie w danej roli najlepiej. [00:24: – PawełCzyli wszystko właściwie wynika z praktyki, ćwiczenia, robienia tego. [00:24: – AdamCzyli bycia coachem nawet dla samego siebie. Gdy się tym zajmujesz, to zaczynasz dążyć sam do własnego rozwoju. Bardziej to czujesz. Tym bardziej wiesz, jak to na ciebie wpływa. I bardziej potrzebujesz, podążasz pewną drogą, tego że chcesz rozwijać się na każdej płaszczyźnie. Bo zaczynasz zauważać np. że w pracy może być wszystko OK, gdy pojawiają się jakieś problemy, może się okazać, że wcale nie leży przyczyna po stronie pracy, po stronie atmosfery, ale pewne wydarzenia domowe itd. mogą mieć wpływ na daną osobę i to nie jest tak że nagle ten pracownik staje się zły i trzeba go wyrzucić, bo może się okazać, że pewne rzeczy są w danym momencie ważniejsze dla niego. Pytanie w jaki sposób możemy porozmawiać z nim, popracować z nim, tak aby osiągał swoje cele w pracy i nie przeszkadzać albo pomóc w tym co się dzieje w życiu prywatnym. [00:26: – PawełJakbyś miał powiedzieć, dla osób, które jeszcze nie pracowały w takim trybie coachingowym i też nie mają też ani doświadczenia, ani pomysłu jak zacząć – jakąś taką technikę, którą mogą wziąć dzisiaj, od czego mogą zacząć? Co mogą wykorzystać najbliższego dnia na rozmowie z ludźmi? [00:26: – AdamJa bardzo lubię relacje, rozmowę taką ogólną, gdzie zaczynamy się poznawać. Zapominamy o tym często, że praca jest miejscem, w którym poznajemy siebie nawzajem. Im bardziej się znamy, tym w lepszej relacji możemy utrzymywać dany zespół, który my jako zarządzający możemy nie widzieć. Ale ci ludzie poznają siebie, pracują czasami po 10, 20 lat, spędzają ze sobą większość życia w pracy ale i także po pracy. Otwarcie się na takie podejście bycia ludzkim dla ludzi, także i w pracy, nie tylko oczekiwanie efektów pracy, ale także i tych dobrych relacji między sobą, tego otwarcia się na siebie i czasami swoje problemy, albo sytuacje które wydarzają się i rozwiązania, do których możemy wspólnie dojść, albo po prostu miło spędzić czas. [00:27: – AdamNa pewno bym zaczął od poznania siebie lepiej, spróbowania porozmawiać o komunikacji. To jest też ważny element, o którym zapominamy. Możemy sobie wprowadzić… są przeróżne testy… w internecie, jak tam ustawia się rządek, jeden za drugim, i trzeba nie używając słów przekazać dane albo układ ruchów albo jakąś informację, każda osoba stoi plecami do siebie. To jest chyba taki znany filmik z internetu. Jedna drugą osobę klepie w ramię, a ona się obraca musi jej przekazać daną informację. No i później kolejna, kolejna. I widzimy jak na końcu wychodzi ta informacja zniekształcona. [00:28: – PawełGłuchy telefon. [00:28: – AdamTak, taki głuchy telefon. Co może pokazać naszym pracownikom jak ważna jest np. komunikacja w danym momencie. Możemy też w formie takiej jak teraz mamy, pracę zdalną, zrobić to w formie wizualnej i postarać się porozmawiać z nimi, jak każdy zrozumiał twoją informację, którą chciał przekazać. Bo może się okazać że np. pokazałeś jedną rzecz, a pięć osób odczytało inaczej niż pięć pozostałych. Więc ważne jest, tak jak właśnie rozmawialiśmy wcześniej o tej komunikacji, o wywiadzie, o pytaniach doprecyzowujących, które nam pomagają nie tylko utrzymać relację, ale i sprecyzować dany projekt i tak dalej. [00:29: – PawełCzyli można w trybie trybie zdalnym umówić się, taki ciąg telekonferencji i na koniec łączymy się wszyscy i teraz powiedz o to chodzi. [00:29: – AdamMoże być. Może być tak, że masz wszystkich na wizji a pokazujesz ty jedno i w komentarzu mają ci odpisać albo w wiadomości prywatnej, jaka była twoja informacja. Przeróżne. To co lubię w tej pracy twórczej, kiedy zaczynamy odkrywać i testować nowe rzeczy, to to, że możemy się tym bawić. Widzimy efekty i zauważamy, że czasami takie proste rzeczy na które wpadliśmy potrafią pokazać nam o wiele więcej, niż gdybyśmy kazali komuś przeczytać książkę i po niej porozmawiać. [00:30: – PawełPowiedz mi, bo też mówiłeś o tym poznawaniu siebie, komunikacji i tej relacji. W branży IT taka średnia czasu, kiedy ludzie pracują w jednej firmie to 2-3 lata, więc ta rotacja jest dość duża. Przy tej sytuacji pracy zdalnej to też jest problem. Bo wcześniej było tak, że w biurze był, kawomat, kuchnia to było miejsce spotkań, przepływu informacji i to wszystko działo się naturalnie. Teraz, kiedy pracujemy zdalnie w stu procentach, każdy ma tylko płaski obraz i ekran drugiej osoby. I spotykamy się tak naprawdę na spotkaniach często bardzo oficjalnych, czyli mamy konkretne spotkanie, konkretną agendę na to spotkanie, dane spotkanie ma jakiś cel, i tyle. I tej przestrzeni na to, żeby się poznać, pogadać na luzie jest strasznie mało. Jakie masz pomysły, jakie rozwiązania można wdrożyć w takim trybie zdalnym, żeby te zespoły się integrowały, żeby te ludzkie zachowania były OK i szły do przodu. My próbowaliśmy zrobić taką zdalną kuchnię i to nie działało. Bo ludzie tam nie wchodzili, albo jak to każdy wchodził w różnym czasie, tak jak w sumie normalnie do kuchni się idzie, ale kiedy siedzisz w biurze i widzisz ktoś wstaje np. albo może się zapytać „chodź idziemy na kawę”. To jednak zdalnie to nie działa. Co można z tym zrobić? [00:32: – AdamMyślę, że te zdalne życie, ta zdalna praca wywraca to wszystko, co widzieliśmy do tej pory do góry nogami. W sytuacji lidera w pierwszej kolejności spróbowałbym nawiązania takich relacji indywidualnie, od każdego, opierając się na poznaniu każdego z osobna. Wyczucie tych butów w których on siedzi i trybu takiego w którym dobrze mi się z nim rozmawia. Czyli poznanie jego, zobaczenie tego typu charakteru, zwykłej rozmowy po to, żeby wypracować z nimi indywidualnie na przykład pewne pomysły. Lider nie zawsze musi być tą osobą kreującą. On może odpowiednio wykorzystywać kompetencje ludzi, którzy dla niego pracują do tego żeby zdelegować pewne rzeczy na nich. Niech oni dobiorą sposób, który dla nich będzie odpowiedni. Na przykład, że chciałbyś, żebyśmy wypracowali wspólnie jakieś rozwiązanie, które pozwoli nam na to, żeby w tych trudnych czasach nie stracić tego kontaktu normalnego, ludzkiego, osobistego, między grupą, żebyśmy czuli, że wspólnie oprócz pracy, którą wykonujemy jesteśmy, jednością możemy polegać na sobie itd. Myślę, że w ten sposób bym zadziałał. Ja lubię wyciągać tak, jak jest w coachingu wyciągać ich zdolności, ich wizję na dany temat. Nie wyręczać ich w pracy. [00:34: – PawełTo jest kluczowe, bo jako liderzy często mamy tak, że chcemy zrobić coś za nich, bierzemy na swoje barki. I właśnie to widać, są takie efekty, że to nie działa. [00:34: – AdamI oczekujesz czasami wykonania danej rzeczy. Myślę, że dobrze czasami sobie włączyć po prostu tę lampkę „STOP”. Będąc liderem czy kierownikiem możemy próbować narzucić rozwiązania swoje, które mogą być odbierane nie tak entuzjastycznie jak my je widzimy. Więc warto wykorzystać właśnie te emocje, te spostrzeżenia i te rozwiązania, które widzi większość. Albo grupa może wspólnie wypracować takie, które będą dla nich odpowiednie a my się dostosujemy. Ja z punktu widzenia mniej coacha, a bardziej tego handlu, w którym wcześniej sporo lat przepracowałem. Zawsze wydawało mi się, że ta osoba, która jest nade mną powinna być osobą, która zadzwoni do mnie i powie „Słuchaj Adam, czego ci potrzeba, jak mogę ci pomóc?” W tamtych czasach, kiedy ja pracowałem w handlu to było: „na jakim etapie jesteś? To do jutra ma być zrobione itd.” Więc kompletnie moja wizja z tym, co chciałbym, oczekiwałbym od swojego przełożonego była totalnie inna. Więc tutaj odwracamy do góry nogami to podejście i pozwalamy tym ludziom od dołu tworzyć tę firmę. Słuchamy tych ludzi, ponieważ jakby nie było to są nasze oczy, to są nasze ręce do pracy itd. I nie ukrywajmy, nasze usługi tworzą, sprzedają ci najmniejsi. My jako zarządzający powinniśmy im pomóc w tym osiągnięciu tych rzeczy. [00:36: – PawełZdecydowanie jest tak jak mówisz, my też przykładamy bardzo dużą wagę do tego, żeby zadbać o ludzi. Tak naprawdę jako liderzy, jako menedżerowie bez tych ludzi my nie istniejemy, nie jesteśmy w stanie nic zrobić. Właśnie po to szukamy ludzi lepszych od siebie, żeby oni byli w stanie zrobić super robotę i skupiamy się na tym, żeby z nimi wypracować, na takich spotkaniach jeden na jeden, to o czym mówiłeś, to faktycznie też super działa, żeby ich poznać, zobaczyć co tam i co tam u nich w trawie piszczy. Trochę szukamy rozwiązań jak teraz zmotywować ich do tego, żeby zaczęli też rozmawiać między sobą. I to działa lepiej lub gorzej. Dać im wolną rękę, niech sami się prowadzą. [00:37: – AdamNiech oni tworzą swoją przyszłość, niech poczują, że mają wpływ na tworzenie swojego miejsca pracy. Z moich spostrzeżeń pracy w handlu, przez ponad 12 lat, były takie, że mi się dobrze pracowało w firmach, w których czułem się częścią tej firmy. Czułem, że mój głos jest wysłuchany. Że mam wpływ na coś, co się tworzy, nie do końca z mojej działki ale ten głos jest cenny. To tak jak pracujesz z coachem, i jest on z totalnie innej branży i ma świeże spojrzenie na pewną sprawę, której może w ogóle nie rozumieć ale może ci wystrzelić z jakimś pomysłem, który będzie totalnie trafny, a nigdy go nie sprawdzałeś. I tak samo jest właśnie przy połączeniu pewnych ról w firmie, które odgrywamy. Pracownik, który czuje, że ludzie są za nim, że nie jest zamknięty w pewnej szufladce, narzucony pewien tryb pracy i nic więcej, że będzie bardziej otwarty i bardziej zaangażowany w pracę i w firmę. Takie są moje spostrzeżenia z doświadczeń moich własnych, prywatnych. [00:38: – PawełZ jakichś materiałów, książek czy filmów, czy jest coś, co byś szczególnie mógł polecić naszym naszym widzom i słuchaczom? [00:39: – AdamMyślę, że fajnie poznać Macieja Bennewicza. Ja go postrzegam jako pierwszego, który zajął się coachingiem w Polsce. Dobrze jest poznać tego człowieka, dobrze posłuchać, poznać światopogląd w jakim się porusza, zobaczyć jak on się rozwija. Dobrą pozycją dla liderów jest „Mowa ciała” Allana Pease, żeby zacząć reagować na gesty i zobaczyć, zacząć wdrażać, analizować ten tryb w pracy i przekonać się o tym, że to ma sens, że ta wiedza jest pomocna, że pozwoli nam dojrzeć pewne aspekty nawet zanim zaczniemy zadawać pytania. Oczywiście nie powinniśmy uciekać od pytań, ale potwierdzać to, czy nasze przypuszczenia były dobre. [00:40: – PawełSuper, to wszystko podlinkujemy w notatkach do tego odcinka. Na koniec powiedz, gdzie można cię znaleźć? [00:40: – AdamNajszybciej można mnie znaleźć na Instagramie po imieniu i nazwisku – coaching Adam Rybicki. To jest najszybsza droga do tego, żeby mnie spotkać. Urzęduję w Warszawie. [00:40: – PawełSuper, dzięki wielkie. Dziękuję za dzisiejsze spotkanie. [00:40: – AdamMiło było. [00:40: – KrzysztofBardzo ciekawy wywiad. Paweł, czy możesz podsumować – takie trzy najważniejsze rzeczy, które powinniśmy z niego zapamiętać? [00:40: – PawełPewnie. To co musicie zapamiętać przede wszystkim, to bądźcie ludzcy dla ludzi. Nie ma nic gorszego, niż nie traktowanie innych tak, jak sami byśmy chcieli być traktowani. Więc ta rada jest bardzo bardzo cenna. I ja się pod tym podpisuje rękami i nogami. Trzeba być po prostu ludzkim, otwartym i słuchać ludzi. [00:41: – PawełDruga rzecz, to zróbcie ćwiczenie, o którym Adam mówił, czyli szukajcie, zacznijcie szukać odpowiednich pytań. Macie cały schemat, w jaki sposób tych pytań szukać, jak je sobie skatalogować, skategoryzować. Zróbcie to, bo one się przydają. Ja widzę ze swojego doświadczenia, że kiedy mam pytania, które mogę mogę zadać, to w wielu dziwnych i ciężkich czasem sytuacjach one się przydają. [00:41: – PawełI ostatnia trzecia, najważniejsza rzecz, to pamiętajcie, żeby stosować wiedzę w praktyce. Więc to, że sobie obejrzeliście ten odcinek, to super, cieszymy się bardzo. Dajcie nam łapkę w górę, share, i udostępnijcie je znajomym, zapiszcie się do newslettera, to wam się na pewno przyda. Ale wykorzystajcie tę wiedzę w praktyce, zróbcie ćwiczenia, o których rozmawialiśmy i zacznijcie rozmawiać w ten sposób ze swoimi ludźmi, zacznijcie więcej pytać i słuchać, niż tylko czytać oglądać i wchłaniać treści, bo to na koniec dnia dużo wam nie da. Więc wykorzystajcie wiedzę w praktyce. [00:42: – KrzysztofI to też polecamy w kontekście wszystkich naszych odcinków, warto stosować. My jesteśmy też ciekawi waszych informacji na temat tego, jak wam się udało zastosować to, o czym wam mówimy. Życzymy wam powodzenia w zadawaniu dobrych pytań. [00:42: – PawełTrzymajcie się i widzimy się w następny wtorek. Zwrot "wywiad grupowy" przeraża wielu. W końcu ważne jest, aby nie tylko pokazać swoje kwalifikacje zawodowe, ale także wyróżnić się wśród innych kandydatów na stanowisko. Kiedy i jak przeprowadzany jest ten wywiad? Jaki jest jego cel? Na te i wiele innych pytań odpowiemy dalej.. 1. Wywiad grupowy (zbiorowy) Cel wywiadu grupowego Podczas przeprowadzania wywiadu grupowego? Plusy wywiadu grupowego (zbiorowego) Minusy wywiadu grupowego (zbiorowego) 2. W jaki sposób przeprowadza się wywiad grupowy?? Prezentacja firmy Wywiad Krótka autoprezentacja Przydziały grupowe w wywiadzie Wywiad z panelem Cechy wywiadu z panelem 3. Jak przejść wywiad grupowy? 4. Wywiad stresowy 5. Przykłady wywiadów stresowych Niekończące się oczekiwanie w wywiadzie Powtarzający się kwestionariusz Boorystyczne zachowanie podczas wywiadu Ramka wywiadu Piekło w wywiadzie Dobry i zły gliniarz w wywiadzie Ofiara za pracę Wywiad o szoku 6. Jak przejść stresujący wywiad? 7. Jakie są pytania zadawane podczas wywiadu?? Opowiedz nam o sobie? Jaki jest twój stan cywilny?? Dlaczego opuściłeś poprzednią pracę? Dlaczego nie znalazłeś pracy przez długi czas?? Dlaczego chcesz pracować w naszej firmie?? Jakie są pozytywne i negatywne cechy byłego szefa, do którego możesz zadzwonić? Jakie są Twoje osiągnięcia i chybienia jako specjalista?? Jakie są twoje mocne i słabe strony?? Jaki poziom wynagrodzenia lubisz?? Jak szybko możesz iść do pracy? Jak długo zamierzasz z nami współpracować?? Kogo widzisz po 3 - 5 latach w firmie?? Jaką promocję wolisz dla dobrze wykonanej pracy?? Co możesz powiedzieć o swoim życiu i filozofii pracy? Contents1 Wywiad grupowy (zbiorowy) Cel wywiadu Podczas przeprowadzania wywiadu grupowego? Plusy wywiadu grupowego (zbiorowego) Minusy wywiadu grupowego (zbiorowego)2 Jak przeprowadzić wywiad grupowy? Prezentacja Krótka Przydziały grupowe w Wywiad z Cechy wywiadu z panelem3 Jak przekazać wywiad grupowy?4 Stresujący wywiad5 Przykłady stresującego Niekończące się oczekiwanie w Powtarzający się Boorystyczne zachowanie podczas Ramka Piekło w Dobry i zły gliniarz w Ofiara za Wywiad o szoku6 Jak przejść stresujący wywiad?7 Jakie pytania zadawane są podczas rozmowy kwalifikacyjnej?? Opowiedz nam o sobie? Jaki jest twój stan cywilny?? Dlaczego opuściłeś poprzednią pracę? Dlaczego nie znalazłeś pracy przez długi czas?? Dlaczego chcesz pracować w naszej firmie?? Jakie są pozytywne i negatywne cechy byłego szefa, do którego możesz zadzwonić? Jakie są Twoje osiągnięcia i chybienia jako specjalista?? Jakie są twoje mocne i słabe strony?? Jaki poziom wynagrodzenia lubisz?? Jak szybko możesz iść do pracy? Jak długo zamierzasz z nami współpracować?? Kogo widzisz po 3 - 5 latach w firmie?? Jaką promocję wolisz dla dobrze wykonanej pracy?? Co możesz powiedzieć o swoim życiu i filozofii pracy? Wywiad grupowy (zbiorowy) Cel wywiadu grupowego Aby wykluczyć umyślnie niewłaściwych kandydatów. Sprawdź kandydatów na odporność na stres (wiele osób w trakcie takiego wywiadu zaczyna się denerwować, wykazuje agresję i irytację, co jest niedopuszczalne w sytuacji, która wymaga bezpośredniej komunikacji z ludźmi). Badanie zachowania kandydata w zespole (ktoś może dezorientować wywiad grupowy, podczas gdy charyzmatyczne osoby o skłonnościach przywódczych będą starały się wyróżnić na tle pozostałych uczestników). Oceniaj umiejętności komunikacyjne. Podczas przeprowadzania wywiadu grupowego? Wywiady grupowe prowadzone są z: niskie znaczenie wakansu; duża liczba wnioskodawców; zatrudnianie na potrzeby masowych ofert pracy, które nie wymagają wysokich kwalifikacji zawodowych; selekcja personelu na kilku etapach, której łączne wyniki będą brane pod uwagę, gdy pracodawca podejmie ostateczną decyzję; zatrudnianie na niektórych stanowiskach (mówimy o sprzedawcach, kurierach, specjalistach call-centers, menadżerach do pracy z klientami). Plusy wywiadu grupowego (zbiorowego) Wywiad grupowy ma swoje zalety i wady, z których główne omówimy poniżej.. Oszczędność czasu pracodawcy, zwłaszcza jeśli pilnie potrzebujesz zatrudnić pracownika. Okazja dla pracodawcy obiektywnie porównać wiele osób ubiegających się o pracę, a także zidentyfikować zamknięte, rozdrażnione i niecierpliwe osobowości. W przypadku konkurencji, zbiorowa rozmowa jest przydatna, ponieważ pozwala nam zrozumieć, na tle innych wnioskodawców, nasze słabe i silne strony, ocenić poziom przeciwników, aby dowiedzieć się, jak zachowywać się bardziej doświadczeni profesjonaliści i wyciągnąć wnioski dotyczące tego, co trzeba zrobić, aby następny wygląd był bardziej przygotowany i zebrany, co zwiększy szanse na uzyskanie stanowiska. Minusy wywiadu grupowego (zbiorowego) Niemożność poświęcenia wystarczającej uwagi każdemu wnioskodawcy. W rezultacie pracodawca może pominąć te cechy charakteru, które pojawią się w trakcie indywidualnej rozmowy. Na przykład pasywny kandydat może być dobrym profesjonalistą, ale jednocześnie osobą skromną, podczas gdy aktywnie poszukujący pracy może w końcu okazać się pewnym siebie i próżnym leniwym i początkującym, który później zostaje zwolniony na okres próbny.. Wywiad grupowy może trwać od 2 do 3 godzin, co dla wnioskodawcy oznacza minus. Brak bacznej uwagi ze strony rekrutera, w wyniku którego wnioskodawca błędnie uważa, że ​​nie jest na niego spoglądany. Wynik: relaksacja, nieuwaga, brak dopasowania kandydata. Pamiętaj: rekruter nie śpi, dlatego w najbardziej nieprzyjemnym momencie możesz zadać pytanie, które pokona cię z rutyny! Przygotowanie do rozmowy: jak ubrać się na rozmowę, jakie dokumenty wziąć. Jak zachowywać się w wywiadzie. Jak przeprowadzić wywiad grupowy? Mając pojęcie o przeprowadzaniu wywiadu grupowego, możesz przygotować się do niego jak najwyższej jakości, co da ci pewność siebie i zwiększy szanse na uzyskanie pożądanego wakatu. Prezentacja firmy Osoba przeprowadzająca wywiad na tym etapie krótko mówi o samej firmie. I tu jest bardzo ważne, aby wnioskodawca nie tylko uważnie słuchał, ale także zadaje pytania, na które odpowiedzi pomogą mu zrozumieć, czy opanuje to wakat. W końcu często zdarzają się sytuacje, w których kultura wewnętrzna firmy przyciąga i całkowicie pasuje, a procesu pracy nie można skorygować z powodu braku doświadczenia i profesjonalizmu. Wywiad Kwestionowanie to najprostsza i najczęstsza metoda, która pozwala nie tylko "zapoznać się" z potencjalnymi kandydatami, ale także nie "stracić" zaproszonych na wywiad grupowy. Ten format wywiadu pozwala określić tylko te informacje, które uznasz za konieczne. Waga wpływa na szanse kobiet na znalezienie pracy Krótka autoprezentacja Jest to integralna część wywiadu grupowego, sugerującego, że każdy wnioskodawca krótko opowie o sobie (dokładniej, dyskretnie ogłasza się, swoje umiejętności zawodowe). Ale co, jeśli jesteś dosłownie sparaliżowany strach przed wystąpieniami publicznymi? Przygotuj i przemów z wyprzedzeniem prezentację w domu. Invent krótkie twierdzące stwierdzenie, które pomogą ci zebrać się przed występem. Na przykład: "Odniosę sukces!", "Jestem świetnym mówcą!". Oddychaj prawidłowo, ponieważ oddychanie jest silnie związane z którąkolwiek z naszych emocji. Aby się uspokoić, powoli i głęboko oddychaj brzuchem. Będzie to użyteczny sprzęt do oddychania, który zajmie 6 sekund, aby wdychać, i 6 sekund do wydechu. Śpiewaj sobie piosenkę, co pomaga ci się uspokoić. Zaakceptuj pozę lidera: wyprostuj plecy, unieś ramiona do tyłu, spójrz na horyzont, połóż stopy na szerokość ramion, podczas gdy skarpetki powinny być lekko obrócone na zewnątrz, kolana wyprostowane. Ta pozycja ciała daje pewność siebie, mówi o optymizmie i celowości osoby. Jeśli żadna z powyższych technik nie pomoże, lepiej się uśmiechnij i powiedz, czego doświadczasz. Pracodawca doceni Twoją uczciwość. Ale więcej niż raz tej metody lepiej nie używać. Osoba ma wartość w pośrednictwie pracy Przydziały grupowe w wywiadzie Podczas przeprowadzania wywiadu grupowego wnioskodawcy można podzielić na grupy i zaprosić ich do wykonania określonego zadania. Może to być zadanie logiki, makiety konkretnej sytuacji lub formy komunikacji. W każdej grupie powinien być lider, który może wybrać rekruter, ale najczęściej sam nieformalny przywódca czuje. Takie zadania pomagają zrozumieć, czy wnioskodawca jest w stanie pracować w zespole, jak jest kreatywny, towarzyski i cierpliwy, czy ma instynkty przywódcze i jest w stanie rozsądnie bronić swojej opinii. Na tym etapie około jedna czwarta kandydatów zostanie sprawdzona przez pracodawcę, podczas gdy pozostali kandydaci czekają na rozmowę indywidualną lub panelową. Wywiad z panelem Wywiad panelowy sugeruje, że kilku pracowników firmy natychmiast porozmawia z jednym wnioskodawcą. Takie podejście pozwala dokładnie zbadać cechy osobowe i zawodowe kandydata, nie tracąc przy tym ważnych informacji. Wywiad panelowy przeprowadzany jest w przypadkach, gdy konieczne jest sprawdzenie kompetencji kandydata w wysoce wyspecjalizowanej branży. Cechy wywiadu z panelem Wszyscy ankieterzy mogą aktywnie uczestniczyć w rozmowie i mogą działać jako uważni słuchacze i robić notatki. Ocenia konkurenta każdego rekrutera indywidualnie według jego kryteriów. Można symulować rozmyślnie stresujące scenariusze, zakładając odmienne zachowanie ankieterów: ktoś milczy, ktoś przerywa kolegom, a konkurent sam, ktoś - ciągle zadaje pytania. Podczas takiego wywiadu niezwykle trudno jest nawiązać kontakt ze wszystkimi rekruterami oraz przewidzieć rozwój i wynik rozmowy. Wywiady panelowe można podzielić na kilka indywidualnych wywiadów, co jest niewątpliwie bardziej korzystne dla wnioskodawcy. Renomowane firmy o dobrej reputacji ostrzegają przed rozmową panelową, tak aby kandydat na stanowisko z wyprzedzeniem dostosował się do specyfiki takiego wywiadu i był w stanie wykazać swoje najlepsze cechy, a nie zgubić się i zdenerwować przed rekruterami, czując się jak cross-egzamin. Aby umieścić rekruterów w wywiadzie panelowym, stosuj się do następujących zaleceń: Okazywać postawę, troskę i szacunek dla ankieterów, odnosząc się do każdego po nazwisku i patronimii (jeśli wiesz, że nie pamiętasz nazwisk wszystkich rekruterów, lepiej zrobić odpowiednie notatki w notatniku). Na zasadzie obowiązkowej odpowiedz każdemu ankieterowi osobiście, patrząc mu w oczy. Nie denerwuj się, nie denerwuj się i nie denerwuj się, jeśli jeden z rekruterów jest z tobą ostry (najprawdopodobniej jednym z jego zadań podczas rozmowy kwalifikacyjnej jest wytrącenie zawodnika z równowagi). Staraj się rozróżnić pomiędzy obecnym a głównym ankietera i częściej kontaktuj się z nim zarówno werbalnie, jak i wizualnie. Ale pamiętaj, że nie zawsze najważniejszym jest ten, który zadaje najwięcej pytań. Nie spiesz się z odpowiedziami i nie staraj się na bieżąco rozmawiać ze wszystkimi. Pod koniec rozmowy nawiązaj kontakt wzrokowy z każdym z ankieterów, dziękuję za poświęcony czas i uwagę. Jak przekazać wywiad grupowy? Wywiady grupowe to prawdziwy stres dla osoby poszukującej pracy, której można bezpiecznie doświadczyć, jeśli zastosujesz się do prostych zasad podanych poniżej. Jeśli nie uprzedziłeś z wyprzedzeniem, że wywiad będzie grupą, Nie bój się i nie odchodź. Nawet jeśli nie przejdziesz następnego etapu rozmowy kwalifikacyjnej, będzie to dobre doświadczenie, które może ci się przydać w przyszłości. Nie bój się przejąć inicjatywę w wywiadzie grupowym: proponuj swoje rozwiązania, broniąc swojego punktu widzenia, ale jednocześnie szanuj opinię innych kandydatów. Pamiętaj, że twoim głównym celem w takim wywiadzie jest wyróżnienie się wśród innych kandydatów. Nie relaksuj się: uważnie śledzić przebieg wywiadu, nawet jeśli rekruter nie komunikuje się bezpośrednio z tobą, ponieważ fałszywe poczucie bezpieczeństwa w tej sytuacji może zagrać z tobą okrutny żart. Nie zapominaj o zasadach etykiety biznesowej: nawet jeśli wydajesz się nudne, nieciekawe i monotonne odpowiedzi innych kandydatów na stanowisko, słuchaj uważnie ich bez ziewania lub przeszkadzania. Krytykuj swoich konkurentów, rób to grzecznie i rozsądnie. Argumentuj swój punkt widzenia, proponowanie konstruktywnego rozwiązania konkretnego problemu. Ale niejednoznaczne zdanie rzucone mimochodem: "Co za bzdury!" lub "Nie zrobiłbym tego!" mówi o nietaktowości i braku szacunku dla opinii innych. Nie łudź się na ukłonach uznania lub pochwały innego kandydata, jeśli uważasz, że na to zasługuje: uwierz mi, pracodawca z pewnością doceni to manifestacja życzliwości i uprzejmości w stosunku do konkurenta. Pamiętaj o tym uśmiech, dobra wola i radość dla siebie i otworzyć wiele drzwi. Ponadto, nie wiesz, jakie kryteria będą stosowane do wyboru kandydatów na tym etapie. Jest możliwe, że twoja otwartość zwiększy szanse na uzyskanie pożądanego wakatu. Zachowaj swoją osobowość i nie ustępujcie stado uczucie. Mów, co myślisz i czujesz, a nie to, co myśli większość. Zawsze trzymaj się swojego osobistego ugruntowanego stanowiska i nie kieruj się odpowiedziami innych kandydatów. Nie oszukuj i nie ulukaj, zwłaszcza, jeśli nie wiesz, jak to zrobić. Wygląda głupio i nieprofesjonalnie, więc doświadczeni rekruterzy od razu zauważą, że zmniejszy to szanse na uzyskanie cennego wakansu do zera. Co więcej, w dobie technologii informatycznych łatwo jest sprawdzić informacje dotyczące Twojej aktywności zawodowej. Zachowaj spokój Spartan, nawet jeśli próbujesz wycofać się ze stanu równowagi za pomocą wszelkiego rodzaju prowokacyjnych pytań lub działań. Jeśli uznasz pytanie rekrutera za nieprawidłowe, po prostu je wypowiedz, tym samym wykazując poczucie własnej wartości. Ale w żadnym wypadku nie pokazuj konfliktu ani chamstwa. Nie jest dopuszczalne, aby rozmowa kwalifikacyjna podniosła głos, dotyczy to zarówno wnioskodawcy, jak i rekrutera. Jeśli nie usłyszałeś lub nie do końca rozumiesz pytanie ankietera, nie wahaj się zapytać ponownie lub wyjaśnić informacji. W takim przypadku nie zaleca się używania zwrotów: "Nie rozumiem" lub "Nie słyszę". Lepiej zmodyfikuj sformułowanie: "poprawnie to zrozumiałem". Jeśli nie zaliczyłeś wywiadu grupowego, przeanalizuj swoje odpowiedzi, obiektywnie oceń autoprezentację i zachowanie, porównaj się z konkurentami i popracuj nad błędami. Postrzegaj wydarzenie nie jako osobistą porażkę, ale jako nowe doświadczenie w twoim życiu. Zapomnij o skromności, w wywiadzie lepiej być żonkilem Stresujący wywiad Dla osób poszukujących pracy na określone stanowiska, rozmowa może być przeprowadzona w stresujący sposób, który pozwala aby sprawdzić odporność na stres kandydata i jego zdolność do kontrolowania siebie, niezależnie od okoliczności. Zastanów się nad specyfiką przeprowadzenia takiego wywiadu i zasad postępowania, które pomogą mu przekazać go z godnością. Ale najpierw porozmawiajmy o tym, kiedy rekrutacja personelu odbywa się w stresującym wywiadzie. Zagrożone są: pracownicy sektora bankowego; menedżerowie sprzedaży; menedżerowie reklamy; personel nadzorujący, zwłaszcza jeśli praca związana jest ze sferą usług; Agenci ubezpieczeniowi; Pracownicy, których działalność zawodowa wiąże się z wysokim stresem psychologicznym i emocjonalnym (ratownicy, pracownicy Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych, strażacy, policja); reporterzy i dziennikarze; pracownicy usługowi. Ważne! Wywiad może być stresujący zarówno dla zwykłych pracowników, jak i dla najwyższych kierowników. W pierwszym przypadku celem takiego wywiadu jest sprawdzenie kandydata pod kątem cierpliwości, powściągliwości, taktu i umiejętności rozwiązywania konfliktów. W drugim - w celu określenia zdolności wnioskodawcy do podejmowania wyważonych i poprawnych decyzji w niestandardowych sytuacjach, które wymagają maksymalnej koncentracji. Przykłady stresującego wywiadu Nie da się dokładnie przewidzieć, jaki będzie stresujący wywiad. Zastanów się nad najpopularniejszymi technikami stosowanymi przez pracodawców, które pomogą wnioskodawcy psychologicznie dostroić się i nie zgubić się w wywiadzie w tym formacie. Po tym wszystkim, to nie zawsze jest firma ostrzega, że ​​rozmowa odbędzie się w nietypowej formie, aby złapać kandydata tropu (i powinny następnie zastanowić się, czy chcesz pracować w firmie, w której pracownicy „próba sił” w tej błędnej drodze). Niekończące się oczekiwanie w wywiadzie Kandydat zostaje zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną w określonym czasie. Ale w godzinę „X” Sekretarz (albo rekruter) wezwać wnioskodawcę do trochę poczekać. Ten „mały” może trwać 10 - 15 minut, po czym rozmowa znowu przesunął się w ciągu 10 - 15 minut, w tym czasie rekruter może słodka rozmowa z kolegami lub na spacer po biurze. Bądź przygotowany na to, że oczekiwanie na wywiad może trwać nawet godzinę. Jak przerwać długie oczekiwanie na wywiad? Odpowiedź na to pytanie zależy w dużej mierze od stanowiska, o które się ubiegasz. Jeśli przyszedłeś do firmy jako zwykły pracownik, musisz być cierpliwy i czekać na zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną. Jednocześnie czas oczekiwania może i powinien być używany z korzyścią dla ciebie i twojego wizerunku. Jak to zrobić? Przeczytaj książkę (o jej dostępności zajmiemy się z wyprzedzeniem) lub czasopismo zaproponowane przez sekretarza. W ten sposób nie demonstrujesz całkowitego spokoju i możliwości kontrolowania siebie, ale także dowodzisz się jako osoba erudycyjna i dobrze czytana, która może opłacalnie spędzać wolny czas. Jeśli planujesz podjąć wiodącą pozycję w firmie, należy pamiętać, że opóźnienie w tym przypadku nie powinien być dłuższy niż 15 minut, po czym powinni uczyć się od Sekretarza lub rekrutację dlaczego czas wywiadu przesunięty. Jeśli nie można jednoznacznie wyjaśnić przyczyny opóźnienia, spokojnie powiedzieć, że bardziej nie można oczekiwać, wywiad, grzecznie się pożegnać i zostawić ścianę firmy. Powinieneś być szanowany jako przywódca, dlatego utrzymywanie godności w takiej sytuacji jest niezwykle ważne, nie wspominając o tym, że przez swoje działanie pokażesz umiejętność taktownego rozwiązywania konfliktów. Najczęściej po takim odejściu następuje wezwanie ze strony firmy z propozycją zmiany terminu spotkania i na czas najbardziej dogodny dla wnioskodawcy. Powtarzający się kwestionariusz Metoda ta polega na tym, że wnioskodawca jest proszony o wypełnienie kwestionariusza lub przetestowanie go. I rób to "rutynowa praca" nie tylko raz, ponieważ pracodawca, na przykład, nie zrozumie twojego pisma, albo zobaczy błędy lub plamy. Ponadto, te same pytania w kwestionariuszu lub teście można zadać kilka razy. W podobny sposób sprawdzane są cechy charakteru kandydata, takie jak wytrzymałość, cierpliwość i umiejętność spokojnego wykonywania monotonnej i rutynowej pracy. Czasami tego rodzaju weryfikacja może być skomplikowana przez fakt, że wnioskodawcy nie ma miejsca na wypełnienie kwestionariusza. W takim przypadku nie powinieneś być skromny i usiąść na kolanach, aby poradzić sobie z zadaniem. Musisz pokazać, że szanujesz siebie, więc w obecnej sytuacji dowiedz się, gdzie możesz się udać w wygodnych i wygodnych warunkach, aby wypełnić ankietę. Boorystyczne zachowanie podczas wywiadu Nazwa taktyki przeprowadzenia wywiadu mówi sama za siebie. Tak więc rekrutujący może ciągle przerywać kandydata, być niegrzeczny, krytykować, a nawet winić za niekompetencję, przejść na "ciebie". Takie zachowanie pracodawcy powinno wyprowadzić zawodnika ze strefy komfortu, sprawić, by był nerwowy i popełniał błędy, złościł się i usprawiedliwiał. Jak działać w tej sytuacji? Skup się na problemach, Nie na nieprzyjemne komentarze rekrutera. Nie rób wymówek., jeśli uważasz, że oskarżenie lub zarzut ze strony pracodawcy jest niesprawiedliwe. Albo przynieś kontrargumenty, albo odpowiedz, że przyszedłeś na rozmowę kwalifikacyjną, by dostać pracę, podczas gdy sam pracowałeś nad błędami popełnionymi w poprzedniej pracy. Nie przełączaj się na "ty" w komunikowaniu pracodawcy z tobą (pamiętaj o poczuciu własnej wartości i zasadach etykiety biznesowej). Jeżeli jednak takie traktowanie było dozwolone, uprzejmie poinformuj osobę rekrutującą, że takie odwołanie jest niedopuszczalne w formacie rozmowy. Ramka wywiadu Jest to dość nieprzyjemne i nieprawidłowy sposób pracy ze skarżącą, polega na tym, że rekruter zadaje wiele niewygodnych pytań, które wpływają na rodzinę lub życia seksualnego kandydata, jego poglądy polityczne lub religijne. W tym samym czasie, ankieter może komentować twoje odpowiedzi i kontynuować rozwijanie tematu, argumentując, że chce cię wyzwolić i złagodzić niepokój. To kłamstwo! Cel - złość, odciągnięcie wnioskodawcy od siebie, a także sprawdzenie jego zdolności nie tylko do radzenia sobie w stresującej sytuacji, ale także do zdolności odparcia, w tym szefów. Ważne! Pamiętaj, że polityka, płeć i religia są tematami zakazanymi w wywiadzie, w związku z tym pytania z nimi związane mogą i powinny być pozostawione delikatnym odpowiedziom, odnosząc się do faktu, że ta informacja nie ma absolutnie nic wspólnego z twoimi umiejętnościami zawodowymi w ogóle i zatrudnienie w tym przedsiębiorstwie w szczególności. Piekło w wywiadzie Taki twardy format na stresujący wywiad, na szczęście, nie jest często praktykowany, ponieważ jest naprawdę zdolny do dość szkodliwego wpływu na układ nerwowy na zawodnika. Jest takie "piekło" w małym, półmrokim pokoju z połamanymi meblami: krzesło na niestałych nogach, stary stół, na którym stoi lampa, której światło trafia prosto w twarz konkurenta, są atrybutami takiego wywiadu. Głównym zadaniem pracodawcy w tym przypadku jest ocena poziomu samooceny i cierpliwości kandydata. Wskazówka! Nie czekaj z pokorą na koniec takiego wywiadu. Wręcz przeciwnie, musisz natychmiast poprosić, aby przedmioty, które wywołują dyskomfort (na przykład oślepiającą lampę lub zepsute krzesło) zostały wymienione lub wyczyszczone, a pomieszczenia zostały przewietrzone (jeśli zostały wypalone). Zazwyczaj po takim żądaniu wnioskodawcy gabinet jest szybko uporządkowany, lub rozmowa zostaje przełożona do innego pokoju. Dobry i zły gliniarz w wywiadzie Przeprowadzanie wywiadów z kilkoma rekruterami jest już stres dla wielu kandydatów, a jeśli rozmowa jest stresująca, niezwykle trudno jest skoncentrować się w takim środowisku. Szczególnie jeśli jeden z ankieterów gra rolę "złego gliniarza", który zadaje wiele prowokujących i nie zawsze taktownych pytań. Równocześnie drugi "dobry" ankieter prosi o przewidywalne pytania dotyczące sfery zawodowej kandydata. Celem tego wywiadu jest: sprawdź kandydata pod kątem uczciwości, ponieważ w trudnych warunkach bardzo trudno jest szybko i wiarygodnie kłamać; Sprawdź reakcję respondenta i zdolność koncentracji. Wskazówka! Nie panikuj i nie udzielaj rzetelnych odpowiedzi rekruterom, ponieważ wcześniej czy później, jeśli kłamiesz, zostaniesz zabrany do czystej wody. I nie zapominaj o tym, że możesz pozostawić niezadowalające pytania bez odpowiedzi. Ofiara za pracę Ta metoda polega na tym, że rekruter może zaoferować kandydata do pracy w firmie, aby zmienić fryzurę lub kolor włosów. Albo możesz zapytać, jakie poświęcenia możesz poświęcić na pracę? Takie pytanie ma na celu ocenę zdolności przyszłego pracownika do dyplomatycznej reakcji na zawyżone pragnienia i wymagania klientów lub menedżerów. Wskazówka! Rozładowanie sytuacji pomoże ci w łatwym żartach na ten temat (na przykład, możesz odpowiedzieć na to swoim eleganckim fryzurem, którego nie rozdzielisz, ale możesz przekazać darowiznę na rzecz swojej ulubionej pracy, jeśli zajdzie taka potrzeba). Możesz także grzecznie odmówić przyjęcia takich ofert, wyjaśniając, że praca dla ciebie jest źródłem nie tylko materialnego dobrobytu, ale także przyjemności moralnej, a zatem użycie pojęcia "ofiara" w tym kontekście nie jest odpowiednie dla ciebie. Ale zgodziwszy się na propozycję pracodawcy, udowodnisz, że nie jesteś ryzykownym poszukiwaczem przygód, ale jako miękka i giętka osoba, która nie jest w stanie bronić swoich osobistych interesów. Wywiad o szoku Naprawdę szokująca i upokarzająca metoda, w której szklanka wody wylewa się na kandydata. W tym przypadku najważniejszą rzeczą dla zawodnika jest pokazanie charakteru, a nie milczenie. Nie oznacza to, że musisz spieszyć przeciwników pięściami i wykrzyczeć niepochlebne stwierdzenia w jego adresie. Nie! Wskazówka! Spokojnie i dyskretnie, jak to możliwe, poproś winowajcę o przeprosiny. Jeśli nie otrzymasz przeprosin, opuść wywiad z podniesioną głową. Jak przejść stresujący wywiad? Oto kilka uniwersalnych wskazówek, dzięki którym można minimalnym ryzykiem poddać się stresującemu wywiadowi. Bądź cierpliwy i powściągliwy, bez względu na to, kto i jak jesteś sprowokowany. Jeśli jesteś pewny swoich umiejętności (i nie chodzi tylko o profesjonalizm, ale o to, że możesz kontrolować siebie), możesz grać razem z rekruterem. Albo natychmiast wskaż, że odgadli stresujący format rozmowy. Doskonały asystent w każdej sytuacji, w tym stresujący wywiad, to poczucie humoru. Dobry dowcip nie tylko pomoże rozładować sytuację, ale także zorganizuje rozmowę. Odpowiadając na niewygodne i podstępne pytania, użyj dowcipu i zaradności, które pomogą ci odpowiedzieć nietrywialnie. Nie pokazuj zamieszania, zakłopotania, strachu i agresji. Nie bądź nieuprzejmy lub nieuprzejmy w zamian, ponieważ tego właśnie oczekuje się od ciebie podczas tego rodzaju rozmowy. I jeszcze więcej: pamiętaj, że twoje umiejętności zawodowe powinny i będą doceniane, a jeśli nie w tym, to w innej firmie jest to konieczne. Ponadto, jeśli firma rekrutuje takie wywiady podczas rekrutacji personelu, nie ma gwarancji, że po zatrudnieniu nie będziesz pracował pod stałą presją i presją kierownictwa, która nie przestrzega kultury korporacyjnej. 7 rodzajów zachowań prowadzących do niepowodzenia podczas rozmowy kwalifikacyjnej Jakie pytania zadawane są podczas rozmowy kwalifikacyjnej?? Aby pomyślnie przejść rozmowę kwalifikacyjną, ważne jest nie tylko posiadanie umiejętności zawodowych, ale także umiejętność zaprezentowania się w przyjaznym świetle rozmówcy, z godnością odpowiadającą na pytania. Na najczęściej zadawane pytania w wywiadzie i rozmawiaj więcej. Opowiedz nam o sobie? Istotą tego problemu jest nie tylko poznanie osoby, ale natychmiast ocenić umiejętność czytania, umiejętność rozróżniania między głównym i wtórnym, priorytetyzacja. Opowieść powinna zawierać informacje o osiągnięciach pracy bezpośrednio związanych z przyszłymi pracami. Nie musisz powtarzać swojego CV, ponieważ już je przeczytałeś. Wskazówka! Określ, czego dokładnie chce przesłuchać ankieter. Pomoże to nie tylko uzyskać dokładniejszą odpowiedź, ale także pozwoli sobie na czas, aby poradzić sobie z podekscytowaniem i zebrać myśli. Powiedz rekruterowi o: ostatnie osiągnięcia zawodowe; profilowanie edukacji i kursów zaawansowanych; cechy osobiste, które pomagają w pracy; cele zawodowe; czynniki, które doprowadziły cię do tej firmy. Ważne! Każda z kategorii wymienionych powyżej zajmuje około 30 sekund, więc możesz sam siebie reprezentować w ciągu 2 - 3 minut. I pamiętaj, że są zakazane tematy w wywiadzie, mianowicie problemy rodzinne i finansowe, polityka, religia i zażyłość. Nawet jeśli jesteś sprowokowany, postaraj się dobrze wyjść z takich pytań, dzięki czemu będziesz okazywać lojalną postawę wobec ludzi, niezależnie od ich poglądów na życie. Jaki jest twój stan cywilny?? Zadając to pytanie, pracodawca chce uzyskać kilka punktów: czy będziesz w stanie przetrwać w razie potrzeby w pracy, to znaczy nadgodzinach; podróżować w pilnych i długoterminowych podróżach służbowych; Czy masz małe dzieci, które często chorują i które trzeba zabrać z ogrodu i szkoły. Wskazówka! Odpowiedz na to pytanie tak szczerze, jak to możliwe, nie kłam i nie rób yulytu, ale słusznie wyjaśnij, że twój stan cywilny i obecność dzieci w żaden sposób nie wpłyną na jakość i szybkość wykonanej pracy. Następnie, jeśli udowodnisz, że jesteś odpowiedzialnym i profesjonalnym pracownikiem, konieczne są ustępstwa w wyjątkowych przypadkach siły wyższej. Dlaczego opuściłeś poprzednią pracę? Ważne jest, aby pracodawca nie tylko wiedział, dlaczego zdecydowałeś się zmienić firmę, ale także czy możesz wziąć odpowiedzialność za siebie i przyznać się do swoich błędów. Wskazówka! Nie krytykujcie szefów i kolegów, nie narzekajcie na to, że nie otrzymaliście wystarczającej zapłaty i zmuszeni do pracy bez lunchu i weekendu, nie oceniliście waszego wkładu we wspólną sprawę na podstawie zasług. Pracodawca natychmiast przedstawi sytuację samemu sobie i zrozumie, że jeśli zdecydujesz się rzucić, powiesz nieprzyjemne rzeczy i swoją firmę, która zaszkodzi jej reputacji. Lepiej jest odpowiedzieć, że miałeś pewne osobiste problemy, nie było rozwoju kariery, postanowiłeś zmienić linię działania i zastosować swoje umiejętności i wiedzę w nieco innym obszarze. Należy odnieść się do terytorialnego oddalenia poprzedniego miejsca pracy od domu lub harmonogramu, który przestał odpowiadać. Ale nie warto kłamać, bo jeśli to konieczne, pracodawca może zawsze zadzwonić do starej pracy i dowiedzieć się prawdziwych przyczyn zwolnienia. Dlaczego nie znalazłeś pracy przez długi czas?? Kwestia ta jest szczególnie istotna w przypadku, gdy między datą zwolnienia a zatrudnieniem upłynęła długa przerwa. Wskazówka! Nie mów, że wszystkie oferty oferowane wcześniej były niegodne ciebie i nie spełniały twoich wysokich wymagań, ponieważ są postrzegane jako nadmierna pewność siebie i ambicja. Ponadto nie powinieneś odpowiadać, że próbowałeś wiele razy, aby zdobyć pracę, ale z nieznanych powodów odmówiono ci wszędzie. Pracodawca nie jest dobroczyńcem, dlatego interesuje się cennymi i wykwalifikowanymi pracownikami, a mało prawdopodobne jest, aby profesjonaliści z ich działalności byli odrzucani w 20 firmach z rzędu. Ważne! Wyjaśnij długotrwałą przerwę w pracy, rozwijając się samemu, uczęszczając na kursy i szkolenia. Jeśli przyczyną przedłużających się "przymusowych wakacji" są problemy rodzinne, powiedz o tym rekruterowi, ale dodaj, że w tym momencie całkowicie rozwiązałeś wszystkie problemy, i dlatego jesteś gotowy do pracy z pełną siłą. Dlaczego chcesz pracować w naszej firmie?? To pytanie jest zadawane, aby przetestować koncentrację na konkretnym przedsiębiorstwie, na świadomości jego działań. Dla każdego pracodawcy ważne jest, aby jego pracownik nie tylko mechanicznie wykonywał swoją pracę, ale także był zainteresowany rozwojem firmy, jej dobrostanem i rozwojem. Dlatego jeśli chcesz zrobić dobre wrażenie na rozmowie, z góry dowiedz się o kierunkach działalności firmy, jej osiągnięciach i pozycji na rynku. I nie zapomnij o tych wszystkich punktach w swojej odpowiedzi, koncentrując się na fakcie, że zawsze chciałeś pracować w tak obiecującej firmie, tym bardziej, że możesz przyczynić się do jej rozwoju. Wskazówka! Rekruter nie powinien wiedzieć, że może właśnie znalazłeś tę ofertę pracy lub najlepszą opcję na dziś Jeszcze nie znalazłeś, że jesteś po prostu zadowolony z wynagrodzenia lub biuro znajduje się w pobliżu domu. Ponadto negatywnie zatrzymany wyjaśnienie, która opiera się na problemach finansowych wnioskodawcy :. kredytów, chorymi członkami rodziny, wypłata obudowy itp trzeba pokazać, że nie przyszedł, tylko do zarabiania pieniędzy, ale również uczestniczyć w rozwoju firmy. Jakie są pozytywne i negatywne cechy byłego szefa, do którego możesz zadzwonić? Rekruter, zadając to pytanie, realizuje kilka celów. Najpierw sprawdza, jak bardzo jesteś taktowny. Po drugie, porównuje ideał szefa konkurenta z podstawami zaakceptowanymi przez niego w firmie. Dlatego też, jeśli opisałeś byłego szefa jako zgodnego i uprzejmego, a w tej firmie dyscyplina i pragmatyzm są ważne, to prawdopodobnie nie uzyskasz cennej pozycji. Poza tym, chwaląc byłego szefa, w ten sposób narzucisz obraz idealnego szefa nowemu szefowi. Ale żeby się skarcić, na czym jest światło, poprzednie przywództwo nie jest tego warte, wygląda na niekompetentne i dziecinne. Wskazówka! Idealną odpowiedzią są ogólne wyrażenia i brak konkretnych szczegółów. Na przykład "mój szef był profesjonalistą w swojej dziedzinie, ale nie zawsze udawało mu się nadążyć za duchem czasu". Można uciec od odpowiedzi, odnosząc się do faktu, że wszyscy ludzie mają wady i zalety, które nie są poprawne. Jakie są Twoje osiągnięcia i chybienia jako specjalista?? To pytanie jest poproszony o przetestowanie uczciwości i zdolności do przyznania się do błędów. Wskazówka! Lepiej operować liczbami, nawet w procentach. Na przykład sprzedaż wzrosła nawet o jeden procent, poziom zwrotów spadł o tyle, itd. Trzy do pięciu osiągnięć wystarczy, aby stworzyć korzystny wizerunek. W sprawie chybionych należy również wspomnieć, ale konieczne jest wyjaśnienie ich przyczyny i wyjaśnienie, że wyciągnął wnioski z popełnionych błędów lub może później je poprawić. Jeden (maksymalnie dwa) przykłady wystarczą, by wykazać, że potrafisz być krytyczny wobec siebie. Jakie są twoje mocne i słabe strony?? Zadaniem rekrutera jest dowiedzieć się, jak bardzo jest on samokrytyczny i wymagający w stosunku do siebie. Wskazówka! Pięć wymienionych zalet to: sumienność, odpowiedzialność, dyscyplina, umiejętność odpowiedniego postrzegania krytyki, brak konfliktu. Nie zapomnij wspomnieć o swoich niedociągnięciach, ponieważ idealni ludzie nie istnieją, ale ważne jest, aby właściwie je przedstawić. Może to być forma komiksu (np: „Jestem tak leniwy, że przedstawione przód pracy staramy się wysoką jakość i szybki czas iść do pracy, a nie pracy w godzinach nadliczbowych”). Możesz wskazać, że skutecznie pokonujesz swoje wady i dlatego w żaden sposób nie ingerujesz w swoje zawodowe obowiązki. 5 naukowych sposobów zwalczania lęku Jaki poziom wynagrodzenia lubisz?? Pracodawca chce sprawdzić, czy przyszły pracownik koncentruje się przede wszystkim na korzyściach materialnych lub czy jest gotowy do pracy na przyszłość, aby zarobić więcej z biegiem czasu. W tym samym czasie to pytanie może powiedzieć o poziomie samooceny wnioskodawcy. Wskazówka! Bezpośrednio przed rozmową zapoznaj się z rynkiem pracy, który pomoże ci ocenić twoje kwalifikacje i wydedukować najbardziej akceptowalną dla ciebie kwotę wynagrodzenia. Zaleca się, aby podnieść kwotę o około 10% wyższą: jeśli firma zakończy się sukcesem i możesz ją zainteresować, prawdopodobne jest, że żądana kwota zostanie zaspokojona. A jeśli nie, to na pewno otrzymasz poziom wynagrodzenia, który został pierwotnie obliczony. Jak szybko możesz iść do pracy? Jest to podchwytliwe pytanie: rekruter nie tylko chce wiedzieć, jak szybko zaczniesz przynosić korzyści firmie, ale także sprawdza, czy masz przyzwoitość i odpowiedzialność. Wskazówka! Nie mów, że można dostać się do pracy jutro (nawet gorzej, jeśli zacznie mówić, teraz kupić szpital lub zostawić jej bieżącą pracę w języku angielskim, bez pożegnania), jeśli to konieczne. Nowy pracodawca jest jednoznacznie postrzegany negatywnie, ponieważ doskonale rozumie, że można go tak zostawić. Lepiej skupić się na tym, co trzeba przede wszystkim przekazać swoją działalność i niedokończone obiekty do swoich kolegów i jeśli szefowie z poprzednich miejsc pracy pozwalają iść wcześnie, będziesz szczęśliwy, aby rozpocząć wcześniej niż 2 tygodnie. Jak długo zamierzasz z nami współpracować?? To pytanie, które osoba przeprowadzająca wywiad stara się ustalić, jaki jest cel, motywacja, czy jest on skłonny do pracy na przyszłość, czy też praca dla danej firmy jest "postiem roboczym". Wskazówka! Jeżeli nie jesteś pewny, że firma pracowała przez co najmniej kilka lat, to lepiej powiedzieć, że masz trochę do zrobienia, aby dowiedzieć się, czy firma jest dla Ciebie, a Ty - do niej, czy lubisz zespół, czy to zadanie. A jeśli wszyscy będą zadowoleni ze wszystkiego, to dołożymy wszelkich starań, aby współpracować z tą firmą przez długi, obopólnie korzystny i produktywny. Kogo widzisz po 3 - 5 latach w firmie?? Celowe i ambitne pracownicy są potrzebne każdej firmie, ponieważ są jej motorem. Więc nie wahaj się porozmawiać o przesunięciu się po szczeblach kariery. ALE! Nie przesadzaj! Nie mów, że za 5 lat widzisz siebie na czele szefa firmy lub co najmniej jednego z oddziałów firmy. Wskazówka! Pamiętaj, że skromność zdobi osobę. Więc zbuduj swoją odpowiedź na fakt, że postrzegasz siebie przede wszystkim jako doświadczonego specjalistę na stanowisku starszego menedżera, który nie zatrzymuje się na tym, co zostało osiągnięte, a zatem rozwija się i rozwija wraz z firmą. Jaką promocję wolisz dla dobrze wykonanej pracy?? To pytanie pomaga pracodawcy zrozumieć nie tylko system wartości, ale także zachęty, które później zmotywują cię do lepszej pracy. Wskazówka! Prawdziwie mów o tym, co Cię motywuje: premie, dodatkowe dni wolne, oficjalne uznanie twoich zasług przed firmą. Ale powiedzenie ci, że nie pracujesz dla nagrody i nagrody, nie jest tego warte, jest mało prawdopodobne, że rekruter uwierzy w twój altruizm. Co możesz powiedzieć o swoim życiu i filozofii pracy? To pozornie proste pytanie wielu osób poszukujących pracy prowadzi do ślepego zaułka. Co powiedzieć o sobie? O swoich cechach? Wskazówka! Nie filozofuj! Tak, tak. Pamiętaj, że zwięzłość jest siostrą talentu, nawet jeśli chodzi o kategorie filozoficzne. Opowiedz nam o tym, jak przezwyciężyć pojawiające się trudności, jak poradzić sobie z dużymi obciążeniami i zorganizować swój czas. Wspomnij, co Cię inspiruje i pomaga wypełnić siły fizyczne i psychiczne. Ale historie, które ty i koń ruszacie, zatrzymajcie się, wejdźcie do płonącej chaty i dajcie ostatnią koszulę swojemu przyjacielowi, zostawcie ją przy sobie i nie proś o komplement. I pamiętaj o najważniejszej rzeczy: nie rób żadnych ról, ale bądź tak otwarty i szczery, jak to możliwe, to na pewno chcesz zobaczyć część zespołu w nowej firmie. Ostatnia aktualizacja 25 listopada 2021 Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej to doskonały pomysł na badania. Jeżeli szukasz łatwej metody badawczej, a nie możesz użyć ankiety, to wywiad jest idealny. Dlaczego? Czytaj ten artykuł do samego końca. Potrzebujesz szybkiej pomocy z rozdziałem metodologicznym lub badawczym opartym na wywiadzie? Kliknij poniżej –> Badania w pracy dyplomowej. Błyskawiczna pomoc –> Wzory rozdziałów metodologicznych opartego na wywiadzie –> Wzory rozdziałów badawczych opartego na wywiadzie –> Przykładowe wywiady z 18 kierunków Pobierz prezent🎁 –> Przykładowa praca licencjacka i planner pisania Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja trudna Wywiad – najogólniej biorąc – jest rozmową kierowaną, w której biorą udział co najmniej dwie osoby: prowadzący wywiad i respondent. Nie jest to konwersacja, lecz taka rozmowa, poprzez którą badający chce uzyskać od respondenta dane określone celem badań. Dlatego socjologowie słusznie wskazują na ten fakt, że jest to swoista metoda badań, w której zakłada się ścisłe współdziałanie ze sobą badającego i respondenta. Wywiad jest pewnym procesem, w którym badający stara się oddziaływać na badanego stawianymi pytaniami i skłonić go do udzielenia wypowiedzi na temat będący przedmiotem badań . Wywiad w pracy dyplomowej. Definicja trudna. Źródło: Janusz Sztumski, „Wstęp do metod i technik badań społecznych”, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2005 Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja od Magistra na 5 Wywiad to sposób pozyskania informacji do swoich badań poprzez rozmowę, przeprowadzoną według określonego planu. Wywiad to dialog, który umożliwi Ci osiągnięcie postawionego celu badań. Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja łatwa. Źródło: Magister na 5 Wywiad jako metoda badawcza w pracy licencjackiej i magisterskiej Bardzo możliwe, że wywiad do tej pory kojarzył Ci się z gadającymi głowami z telewizji. Albo z kłótniami przemądrzałych polityków. Jeżeli obrzydła Ci telewizja, to pewnie zainteresowałeś się wywiadami z YouTube’a. Twórcy takich kanałów, jak np. Expert w Bentleyu, 7 metrów pod ziemią, Nam Zależy – pokazują, jak powinno wyglądać rzetelne i niezależne dziennikarstwo. Jeżeli jeszcze tego nie widziałeś, to naprawdę polecam. A może Ty chciałbyś wcielić się w rolę dziennikarza i przepytać ciekawego gościa? Mam dobrą wiadomość! Ty także możesz zostać takim „minidziennikarzem”. Wywiad sprawdza się doskonale jako metoda badawcza w pracy licencjackiej i magisterskiej Kiedy warto zastosować wywiad w swojej pracy dyplomowej? Gdy znasz jedną bardzo ciekawą osobę, z którą możesz porozmawiać – np. prezesa dużej firmy. Gdy znasz osoby z wielkimi kompetencjami w danej dziedzinie, uznawanymi za ekspertów. Potrafisz wejść w bezpośredni kontakt z badaną osobą i zbudować zaufanie. Dzięki temu uzyskasz bardziej szczere, precyzyjne oraz wyczerpujące odpowiedzi. Gdy masz niewielką, ale ciekawą grupę badawczą. Maks. 5–15 osób, np. kierownicy działów firmy. Gdy masz mało czasu. Wywiad przeprowadzisz w maks. 2 godziny. Gdy do tematu badań podchodzisz bardzo ambitnie i potrzebujesz uzupełnić informacje, np. z ankiety. Wzory wywiadów. 18 kierunków!!! 1. Administracja (POBIERAM ⬇) 2. Bezpieczeństwo wewnętrzne (POBIERAM ⬇) 3. Pedagogika. Edukacja przedszkolna (POBIERAM ⬇) 4. Pedagogika. Edukacja wczesnoszkolna (POBIERAM ⬇) 5. Ekonomia (POBIERAM ⬇) 6. Logistyka (POBIERAM ⬇) 7. Marketing (POBIERAM ⬇) 8. Pedagogika (POBIERAM ⬇) 9. Pielęgniarstwo (POBIERAM ⬇) 10. Psychologia (POBIERAM ⬇) 11. Ratownictwo medyczne (POBIERAM ⬇) 12. Resocjalizacja (POBIERAM ⬇) 13. Turystyka (POBIERAM ⬇) 14. Zarządzanie (POBIERAM ⬇) 15. Kosmetologia (POBIERAM ⬇) 16. Dietetyka (POBIERAM ⬇) 17. Fizjoterapia (POBIERAM ⬇) 18. Finanse i rachunkowość (POBIERAM ⬇) Inne metody badawcze 1. Rozdział badawczy – analiza dokumentów (POBIERAM ⬇) 2. Rozdział badawczy – wywiad (POBIERAM ⬇) 3. Rozdział badawczy – metoda obserwacji (POBIERAM ⬇) 4. Rozdział badawczy – studium przypadku (POBIERAM ⬇) ❗ W pakiecie dużo taniej! (ZOBACZ PAKIETY: ROZDZIAŁ BADAWCZY + METODOLOGIA ⬇) ✔Chcesz zobaczyć darmowy rozdział badawczy? Pobierz go tutaj» Zamówiony materiał otrzymasz na maila w ciągu 60 sekund od opłacenia zamówienia! Na jakich kierunkach najlepiej stosować metodę wywiadu? Mam dobrą wiadomość. Wywiad możesz zastosować na każdym kierunku. Nie wierzysz? Zobacz przykłady zastosowania wywiadu na 18 kierunkach studiów» Ankieta czy wywiad w pracy dyplomowej – co lepsze? Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej może Ci się wydawać bardzo podobny do ankiety. Przecież w obu metodach Twój badany odpowiada na pytania. Tylko ankietę wypełnia sam, a wywiad przeprowadzasz w cztery oczy poprzez bezpośrednią rozmowę. Największa różnica dotyczy zadawanych pytań. W ankiecie możesz dać nawet 30 pytań. W większości są to pytania zamknięte z sugerowanymi odpowiedziami. Dajesz tylko 2–3 pytania otwarte. W wywiadzie zadasz zazwyczaj do 10 pytań i to wystarczy. Są to pytania otwarte, zachęcające do szczerych i wyczerpujących odpowiedzi. Dlatego nie ma jednoznacznej odpowiedzi, co jest lepsze. Ankieta jest lepsza, gdy chcesz przebadać szerszą zbiorowość na poziomie bardziej ogólnym. Wywiad jest lepszy, gdy chcesz przepytać kilka bardzo wyróżniających się jednostek. Przykładowo: Ankieta: uczniowie, rodzice, nauczyciele, studenci, szeregowi pracownicy itp. Wywiad: laureaci konkursów szkolnych, dyrektorzy, prezesi, biznesmeni, artyści, naukowcy itp. Czyli: Ankieta: jakaś określona i liczna zbiorowość, o cechach typowych. Wywiad: mniej liczna elita społeczna, intelektualna, biznesowa itp. Zawsze dobrze mieć konkretne przykłady. Przyspieszy to Twoją pracę. Zobacz poniżej. Przykład rozdziału metodologicznego z wywiadem» Przykład rozdziału badawczego z wywiadem» Jak opracować wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej To bardzo proste. Musisz wykonać 3 kroki, które przedstawia poniższy rysunek (kliknij rysunek, by powiększyć). 1. Określ cel i problematykę swojego wywiadu Wyobraź sobie, że prowadzisz wywiad ze wspaniałym ekspertem. Świetnie się rozmawia. Czujesz, że nawiązaliście nić porozumienia. Jest między Wami flow niczym między zakochanymi nastolatkami. Teraz uważaj. Możesz bardzo łatwo popłynąć w rozmowie. Dlatego nigdy nie zapominaj o celu swojego wywiadu! Pamiętaj, po co spotkałeś się z daną osobą i jakie informacje chcesz dokładnie uzyskać. Jeżeli ich nie dostaniesz, wywiad będzie tylko luźną, towarzyską pogawędką, z której nic nie wynikło. Cele i problematykę wywiadu opisz wcześniej w metodologii badań. Zobacz przykładową metodologię badań do wywiadu» 2. Ustal szczegółową listę pytań, które będą główną treścią rozmowy Czyli po prostu przygotuj kwestionariusz wywiadu. I pamiętaj – pytania formułuj tak, abyś mógł uzyskać niezbędne Ci informacje. Do tego tematu przejdziemy później, teraz zobacz przykładowe kwestionariusze wywiadu. Przykłady kwestionariuszy wywiadu» 3. Wywołaj pozytywną i szczerą motywację do wypowiedzi To temat rzeka. Wiadomo wywiad to bardzo osobista forma. Jak osoba Ci zaufa, to możesz liczyć na ciekawe i szczere odpowiedzi. Musisz pokazać, że jesteś fajnym człowiekiem. Przygotuj się do rozmowy. Pokaż zainteresowanie i znajomość tematu. Dowiedz się jak najwięcej o Twoim badanym. Poznaj jakieś ciekawostki z jego życia, poznaj jego branżę. Obejrzyj inne wywiady, w których wziął udział. Zacytuj jego najlepsze słowa. W ten sposób zyskasz przychylność. Jakie są rodzaje wywiadów w pracy licencjackiej i magisterskiej? Teraz opowiem Ci krótko o rodzajach wywiadów w pracach dyplomowych. Powiem Ci, co warto stosować, a co nie. 1. Wywiad skategoryzowany w pracy dyplomowej Standard. Najczęściej stosowany rodzaj wywiadu. Zadajesz tylko pytania, które wcześniej zapisałeś w kwestionariuszu wywiadu. Nie improwizujesz i nie pytasz o nic więcej. Czy warto stosować? Tak, szczególnie jeżeli robisz ten sam wywiad z kilkoma osobami. Umożliwi to łatwe porównanie wyników. Nie bądź jednak zaciekłym wyznawcą tego sposobu. Jeżeli w trakcie rozmowy ciśnie Ci się na usta jakieś pytanie dodatkowe – śmiało je zadaj. 2. Wywiad nieskategoryzowany w pracy dyplomowej Idziesz na rozmowę na kompletnym luzie. Przygotowujesz tylko ogólny plan rozmowy i kilka zagadnień, które poruszysz. Nie przestrzegasz kolejności pytań, dając się wciągnąć w karuzelę rozmowy. Możesz także zadawać dowolne pytania dodatkowe, które wpadną Ci do głowy w trakcie rozmowy. Czy warto stosować? Nie, chyba że jesteś megadoświadczonym redaktorem i przeprowadziłeś już setki wywiadów. W innym przypadku nie osiągniesz celu badań, a wywiad stanie się pogawędką o niczym. W najlepszym przypadku. W najgorszym zje Cię stres, zapomnisz, jak się nazywasz, i nie będziesz w stanie zadać nawet jednego pytania. Twój badany stwierdzi, że się nie przygotowałeś i pozostanie tylko niesmak. 3. Wywiad jawny w pracy dyplomowej Informujesz badanych o tym, że prowadzisz wywiad. Czyli pytasz badanego, czy zgodzi się na wywiad, który opublikujesz w pracy dyplomowej. Tak po prostu, bez żadnych podchodów. Czy warto stosować? Tak. Moim zdaniem to jedyna dopuszczalna forma w pracy dyplomowej. 4. Wywiad ukryty w pracy dyplomowej Nie informujesz badanego, że prowadzisz wywiad. Nie mówisz o celach i przedmiocie rozmowy. Udajesz luźną przyjacielską pogawędkę, ale tak naprawdę chcesz uzyskać interesujące informacje. Tę metodę stosuje się przy tematach drażliwych lub takich, gdzie rola społeczna badanego każe mu odpowiadać w określony sposób. Przykład 1 Luźno sobie rozmawiasz z burmistrzem gminy Pszczyny Nieduże, tak niby przypadkowo pytając go o korupcję w urzędzie. I czy może on też czasami „bierze w łapę”. Przykład 2 W sobotę na grillu przy piwku rozmawiasz z sąsiadem policjantem i niby przypadkowo pytasz go, czy łamie przepisy ruchu drogowego. A potem opiszesz to w swojej pracy. HEHE 🤣 Czy warto stosować? Nie. Jesteś za cienki, aby bawić się w detektywa. Twój obiekt badawczy szybko wykryje podstęp i narazisz się tylko na ośmieszenie. W określonych środowiskach możesz nawet, mówiąc po chamsku – dostać w ryj 😱🥵 5. Wywiad indywidualny w pracy dyplomowej Prowadzisz wywiad tylko z jednym badanym. Czy warto stosować? Tak. Jeżeli zbudujesz zaufanie i zadbasz o dobrą atmosferę, badany powie Ci więcej. Ten rodzaj wywiadu pozwala na poruszanie bardziej osobistych kwestii. 6. Wywiad zbiorowy w pracy dyplomowej W Twoim badaniu uczestniczy jednocześnie kilka osób. Np. grupa kierowników, nauczycielki, dyrektorów itp. Uzyskujesz wtedy informacje obszerne i bardziej obiektywne. Czy warto stosować? I tak, i nie. Zebranie grupy w jednym miejscu, o jednym czasie to dodatkowe zamieszanie i marnowanie czasu. Wywiadom zbiorowym towarzyszą emocje, które zmniejszają wiarygodność badań. Dlatego jeżeli masz grupę do 10 osób, lepiej z każdą osobą przeprowadzić wywiad indywidualny. Wywiad ekspercki w pracy dyplomowej Niezależnie, jaki rodzaj wywiadu wybierzesz, dąż do tego, aby był to wywiad ekspercki. Szukaj respondenta, o którym wiadomo, że ma dużą wiedzę o przedmiocie badania, jest specjalistą w tej dziedzinie. I szukaj zawsze praktyków danej dziedziny. Teorię każdy może przeczytać sobie w Wikipedii. Liczy się praktyka. Kogo wybrać do wywiadu? Przykład 1 Nauczyciela przedsiębiorczości z lokalnego liceum czy Wujka Janka, który ma 4 budki z lodami i 2 z kebabami? Wynik: Wujek Janek 👍 Kogo wybrać do wywiadu? Przykład 2 Doktora wykładającego teorię zarządzania na prywatnej uczelni w małym miasteczku czy Adama – właściciela dużego autoryzowanego serwisu Audi w 200-tysięcznym mieście? Wynik: Adam 👍 Zachowując pełen szacunek dla teoretyków – wybieraj praktyków. Przecież piszesz rozdział badawczy. Kwestionariusz wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej – definicja Kwestionariusz wywiadu to spis pytań, opracowanych i ułożonych celowo. Dzięki temu masz powtarzalność i porównywalność wywiadów. Przykład: Przeprowadzasz wywiad z 10 kierownikami. Każdemu zadajesz te same pytania. Dzięki temu porównasz łatwo odpowiedzi kierownika produkcji z kierownikiem marketingu. Kwestionariusz wywiadu nigdy nie jest do końca zamknięty. Jeżeli z kimś Ci się świetnie rozmawia i nasuwają się dodatkowe pytania – zadawaj je! Jakie pytania zadawać w kwestionariuszu wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej? Podczas konstruowania pytań pamiętaj o 3 najważniejszych zasadach. 1. Odpowiednia treść pytań Zadawaj trafne pytania. Pytaj tylko o to, co zamierzasz uwzględnić w swoim badaniu. Zawsze miej przed oczami cel swoich badań. Dostosuj pytania do wiedzy odpowiadającego. Dyrektora marketingu nie pytaj o to, ile firma kupuje papieru toaletowego. Dyrektora generalnego nie pytaj o pierdoły – jego czas jest naprawdę bardzo cenny. Itp. Nie zadawaj pytań o zdarzenia bardzo odległe w czasie. Badany już dawno o nich zapomniał. Raczej unikaj bardzo kontrowersyjnych pytań. Badany aż tak Ci nie zaufa. A nawet jeśli, to umieszczając te pytania w swojej pracy, możesz obrazić promotora, recenzenta, woźną, Pana Kazia z portierni itp. A wtedy problem masz jak w banku. Ogólnie w pracy dyplomowej unikaj kontrowersji. 2. Odpowiednia forma pytań Zadawaj zrozumiałe pytania. Twój badany naprawdę nie ma czasu domyślać się, o co Ci chodzi. Zadawaj pytania w języku zbliżonym do języka, używanego przez badanego. Stosuj język służbowy do służbistów. Stosuj język luzacki do luzaków. W ten sposób szybko nawiążesz porozumienie. Nie zadawaj dwuznacznych, podchwytliwych pytań. Badany w najlepszym przypadku Cię wyśmieje, a w najgorszym – podziękuje za wywiad. Nie sugeruj odpowiedzi. Po to pytasz, aby poznać pogląd badanego, a nie narzucić swój tok myślenia. 3. Odpowiednia kolejność i liczba pytań Zaczynaj od pytań łatwiejszych na rozgrzewkę, potem stopniowo przechodź do trudniejszych. Unikaj chaosu. Każde pytanie niech dotyczy jednego zagadnienia. Kwestionariusz wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej – przykłady Zawsze dobrze mieć jakieś materiały przykładowe, stanowiące wzór i inspirację do napisania swoich. Metodę wywiadu bardzo lubimy, dlatego przygotowaliśmy sporu przykładów. Zobacz przykładowe kwestionariusze wywiadu» Zobacz rozdział badawczy z wywiadem» Zobacz metodologię z wywiadem» Co wpływa na powodzenie wywiadu w pracy dyplomowej? Możesz zadać nawet najlepsze pytania, a wywiad okaże się klapą. Dlaczego? Sukces lub porażka zależy od Twojego rozmówcy. Już wyjaśniam. Z jaką osobą najlepiej przeprowadzić wywiad do pracy licencjackiej lub magisterskiej? Przeprowadź wywiad z osobą, która: Jest ciekawa danego tematu. Najlepsi są prawdziwi pasjonaci danej dziedziny. Często potrafią mówić na dany temat godzinami. Chce Ci pomóc. Czyli po prostu fajna osoba, która bezinteresownie z Tobą porozmawia i udzieli ciekawych informacji. Tu może być ciężko, bo eksperci to zazwyczaj bardzo zapracowane osoby, które cenią swój czas. Zawsze możesz obniżyć poprzeczkę i zamiast menadżera wysokiego szczebla z korporacji, wybrać swojego wujka, który ma firmę hydrauliczną zatrudniającą 10 osób. Taki wywiad może być nawet lepszy. Lubi rozmawiać. Mówiąc kolokwialnie osoba gadatliwa, powie Ci po prostu więcej niż mruk cedzący każde słowo. I takie osoby wybieraj. Jednocześnie unikaj osób mających tak zwaną „sraczkę werbalną”, które mówią bardzo dużo, ale nic na temat. Przez wywiad chce się wyróżnić lub wypromować. Pewnie nie masz kanału na YouTubie z 200 tys. subskrypcji, więc raczej nie przyciągniesz osób medialnych z czołówki polskich ekspertów. Ale dla wielu osób, samo to, że będziesz chciał z nimi przeprowadzić wywiad, to wielkie połechtanie ego. Weź to pod uwagę przy szukaniu chętnych. Ma ciekawość poznawczą. Po prostu szukaj osób ciekawych świata, ludzi otwartych na nowe doświadczenia. Do wywiadu nie zapraszaj buców, których świat zatrzymał się na pracy w fabryce i wieczornym piwku przed telewizorem. Z jakimi osobami nie przeprowadzać wywiadu do pracy dyplomowej? Nie przeprowadzaj wywiadu z osobą, która: Nie lubi się wysilać, jest leniem. Za dużo Ci nie powie, najwyżej kilka truizmów, które sam znajdziesz w Internecie w 5 minut. Czyli 65-letni dyrektor wiejskiej szkoły przyspawany do stołka to raczej słaby pomysł. Boi się własnego cienia. Nie wybieraj rozmówcy, który boi się konsekwencji wynikających z udzielenia wywiadu. Tak jak wyżej. Nie powie Ci nic ciekawego, bo się boi. Jest drażliwa na punkcie tematu wywiadu. Ponieważ wywiad szybko zamieni się w kłótnię. Unikaj ludzi fanatycznych, zawziętych wyznawców jednej teorii. Z nimi nie ma żadnej rozmowy. Zasłania się brakiem kompetencji. Wybieraj osoby, które są za coś odpowiedzialne. I nie wypierają się tej odpowiedzialności. Do której jesteś źle nastawiony. Jak kogoś bardzo nie lubisz, to z nim nie gadaj. Proste? Ta osoba to szybko wyczuje, a Ty zniekształcisz wyniki wywiadu. Chce się pokazać z jak najlepszej strony. Unikaj chwalipięt, osób, które prawie nic nie zrobiły, a muszą się koniecznie chwalić. Wójt, który przez 8 lat wybudował 500 metrów chodnika, to zły rozmówca. Znalazła się w całkiem nowej sytuacji społecznej lub zawodowej. Osoba, która dyrektorem dużej instytucji jest od 2 miesięcy, słabo nadaje się do wywiadu. Ona sama jeszcze dobrze nie ogarnia swoich działań, więc nic ciekawego Ci nie powie. Zostaw ją w spokoju. Aby lepiej zapamiętać przedstawione powyżej informacje, spójrz na poniższy rysunek (kliknij rysunek, by powiększyć): Przykładowy rozdział badawczy z wywiadem Zastanawiasz się, jak powinien wyglądać Twój rozdział badawczy z wywiadem? Ja polecam klasyczny schemat, jak poniżej: Charakterystyka badanych osób Dajesz tutaj ogólną charakterystykę badanej osoby (osób). Skrótowo przedstawiasz cechy, które mogą mieć wpływ na wyniki badania. Wyniki badań W tym podrozdziale omawiasz kolejne pytania, wypowiedzi respondenta (respondentów) na każde pytanie. Na końcu robisz ich podsumowanie i krótką analizę. Wnioski Opisujesz wnioski i spostrzeżenia, najważniejsze informacje związane z analizą wypowiedzi respondenta (respondentów). Najlepiej będzie, jak wnioski przedstawisz w punktach. Chcesz wiedzieć więcej i nauczyć się pisać rozdział badawczy z wywiadem? Polecam Ci przykładowe rozdziały. Tam dostaniesz cały schemat pisania krok po kroku. Naprawdę konkret materiał. Tysiące zadowolonych studentów nie może się mylić 😎 Przykładowy rozdział badawczy – wywiad» Czy warto wybrać metodę wywiadu w pracy licencjackiej? Tak, szczerze polecam Ci zrobienie wywiadu do swojej pracy. Wywiad zajmuje drugie miejsce w rankingu polecanych przez Magistra na 5 metod badawczych. Łatwy, szybki, ciekawy. Te 3 argumenty powinny Ci wystarczyć, aby zdecydować. My także dobrze znamy tę metodę badawczą. Mamy dużo materiałów i zawsze możesz liczyć na naszą pomoc. Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Pomoc przy badaniach Potrzebujesz pomocy z rozdziałem metodologicznym lub badawczym? Wypełnij formularz» Przygotowaliśmy bardzo dużo dodatkowych materiałów. Dzięki nim sam zrobisz wywiad w pracy licencjackiej lub magisterskiej. Albo zastanowisz się nad wyborem innej metody badawczej 😊 Zobacz wzory rozdziałów metodologicznych plus materiały premium» Zobacz wzory rozdziałów badawczych plus materiały premium» Jeżeli dalej masz wątpliwości, napisz. Wspólnie rozwiążemy Twój problem. Napisałem rozdział badawczy. Co dalej? Naucz się pisać bez plagiatu. Sprawdź kurs online: –> Piszę Bez Plagiatu. Kompleksowy kurs pisania prac Zobacz, jakie materiały mogę Ci jeszcze zaproponować: –> Sklep Magistra na 5 ✔ Przygotuj wstęp: Wstęp do pracy dyplomowej. Jak go przygotować? ✔ Przygotuj zakończenie: Jak napisać zakończenie do pracy dyplomowej? Wielka prośba Przydał Ci się ten artykuł? Pomogłem Ci? Pomóż mi dotrzeć do innych osób, którym ta wiedza może pomóc. Jak to zrobić? 1. Udostępnij na FB 👍📣 2. Podeślij znajomemu link mailem lub na Messengerze 📧 3. Zostaw komentarz poniżej ⬇⬇ Możesz nawet ponarzekać. Dla mnie zaszczytem jest, że przeczytałeś do końca. Nie zapomnij o prezencie! Opublikowano na ten temat Polski from Guest Odpowiedź Guest Ile ma lat? Co lubi robić? Z kąd pochodzi? czym się zajmuje? Noi nie wiem co jeszcze :( Ale myśle, że pomogłam( troche) :) Nowe pytania Polski, opublikowano Polski, opublikowano Polski, opublikowano Polski, opublikowano Polski, opublikowano

jakie pytania zadać w wywiadzie