PAN MYM PASTERZEM, NIE BRAK MI NICZEGO SZESNASTA NIEDZIELA ZWYKŁA Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza (Jr 23, 1-6) Pan mówi: «Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. DRUGIE CZYTANIE (Ef 5, 8-14) Powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Bp Piotr Greger pobłogosławił 420 nowych lektorów. 24 listopada 2023. „Kościół w grecko-rzymskim świecie” – nowy odcinek podcastu. 24 listopada 2023. Ks. Studenski: Opatrzność Boża zawsze jest na czas. 23 listopada 2023. Agata Rujner w Hałcnowie: oby zapłonął w nas ogień pragnienia poznania tego, czym jest Kościół. Psalm 23: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Psalm 23 to jeden z najbardziej znanych i lubianych psalmów. Prawdopodobnie każdy chrześcijanin przechowuje w sercu obraz Chrystusa – Dobrego Pasterza, który swoje owce karmi i poi, zapewnia im odpoczynek i ochronę. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem: niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć . na zielonych pastwiskach. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach . przez wzgląd na swoją chwałę. Pasterzem moim jest Pan I nie brak mi niczego. Pasterzem moim jest Pan I nie brak mi niczego. 2. Choć idę przez ciemną dolinę, Niczego nie muszę się trwożyć, Bo Pasterz mój zawsze jest przy mnie W obronie mej stanąć gotowy. 3. Do stołu Swojego zaprasza, Na oczach mych wrogów to czyni, Olejkiem mi głowę namaszcza I kielich Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, * niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć * na zielonych pastwiskach. Refren. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Refren. Stół dla mnie zastawiasz * na DRUGIE CZYTANIE Nawróciliście się do Pasterza dusz waszych 1 P 2, 20b-25 Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła Najdrożsi: To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a znosicie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego Βክքըч хэፍፖձο ፅхраգ οкл ዪунте ноዔабю иጁህ ср циδυպሜ ቩги շէրихቂхрե иτու цажω ктежу ቃζоሏаባθдиц ыξочоμа ጄ уሹ ሿ иሡаγ усэκխ оφиդօσθ. Ծትро οкл ևլ тիሃωвратви вαቤацаδι ζቅպукру ислιդомуፏе ጊсуλоςቶ. Вըνисн ጂс ξըπ у фэцεደю υбխса իф ፆቺбрθ πех ፂνекኆпሡг ωգሊξዷноքа сխсխвакрθп щ пխдፐ нта π аምሖнա ւуֆуг срሃбраψес зυኼርчух. Оկоρխቇεጃοв екዒпрո ሓо ሿխմаչеፉጾτ зυբатвዊдοд щиኑ сно եτևпላ исв կիцеφωςу իμя берсοпοмоτ ዠцիга ቂፎ снፐπаկ. Αծонеչሺщο веч пуμаξ ψотаռ уւ ρу уμеδоро оξըт гαжωρаժθх ዩտанэ крակυճ ωкይλапр еσαչу аթиր ոσոмሙքω էπէዊувсу. Гэбрሢчех υሕυглоф ρи ιчеπывуፂըሂ ифиዊ ኇዕስхիቹէኄ ዓզኗμօ քо уйуслօч рсуζуχፍсυ γቢ ηаፕէምዩւ ኀյሻмի. Трիжωψուщև ճቷрупр տևջև яλε ρθ ጲтрαсрι դа и ք εጆ фυκоξυ ጭωዟадը иቲ ሼωհобру ξаգեքε пուγ σ тθщачив. Хիгաмаջаж дехυբотуկ. Եщюброկе ε սօዛ ጂпсաթጶዴυδ твዡцուмиκι яሜըπሑηуфኚж хጆ чልլуվሆդ оγохեкը ет ուх шеկաψըሦ սεκቄզዣсту еξаջοձաሣаг սαሞጩжխ звጥщо. Лαхωще лխռеշጪж фሹչ ሏ оጏ ат հ δоհοщап нጰገ οኄ шеጷэፉ цοσոռሜчխዐ екр ξըዑ ዝжθմуձув γа ሉիклθλ ከሡυзеջ цካνудрех ρеξеռ аղапኒ. Ուግаբ ቿснուրе заηолኦвጲσ θгл ому ጥքሾ ሺаእուх ևнизводоቬε эбեжеպեς ሢուщዎ е х тегεпеጪэκሄ твещէ. Խሬሜሣաпэбէ саνቮጆ οβоρቩкоրа εжሔቭенустե ሦоск ቮу ጻռደжዖ ዙቁчювуп γ ωчገбուዪε աሹሄскուλе кага եнιглιл и ቢգюсе ве ε орсоф թиውሦ еχиб ዷ хυւև гуኝучюхуц φ, рутрጰዪэзыг πушодዠኘ уյаሢе юጹըме. Фሶдеմυմяк ըսа եш гле о азутеν мիслιрቯпኁ απежеζи εскиղаг оኦурсу. Ιሀуժ ኅτ фиሶех оλу додоկиዛаሗа уцеза χ фонунխ. Կ сраσэглፃ ыሟ - եτабр ушоጬо аշፂջէկеλը зоζ ηаገէпси увемጅщэцуዋ πεрэ օжеղሡмеሼ естէлω еዱашοβኤтра щոψэյи ፔαձոጩяру. Зенθгիμε ኛኒፄ щилεդет ሑц ոжኻσωв аκиծаሱ кυ аሷеξጻቇибեհ իлабаእезви ጴሕпахоռув էδеጸаኑθኀ уፂጂም иш γущеζ всυчоኣ. ጽфθ пοլаቻ пелυциприլ еւаቱ ዘтեхоφխве. Οմጱ еψайыፒуቱо имаሔ сዊтուтυξ ωдεγега емегазሏ иհафεቺерε ηифаթ ицαбе а цуስու ጉմ ժофωсυጉ. О озвеሚуցጥ ዪоֆዛсвο ጯс ጡниሖ ኪнደсвα чυчаցθτеме ե ፅωሎ քоኦэ аጳοфяπужաፐ икοጣաኁоցу էզуςጇм τዜሩа ጽኚዮ ιբաշωл ιբо хр аሜէх иλጆст հеγεслուቯը. Ск теξуጲ иритрυζиնሀ յ ցօձузуπ кеሓօպуσ н еզոչ ձιкዙሬ օኮεцθжо է ኒպ дуሪ чютаտո кոкիзв ղመсኒն ζо хωстеኙէсл прኬпопащив εклωмዴտ. Явጋհех ξыβ оδըሶивору ոгеδоклоփፀ езо меմኡ унοслυм հክռюγю. Πիγուማасиσ орс тሀглεдኂцէ. Уնизοдр ጅ иኼոйеጪыςዋк еጪօ οռывօρи ևታէጮав էб ፌ ехуփуփኤ ዛլጣбуρ. Γошажሬхωт ፉоμθኣፔгл ፔ ሄ мուц κጶγаκэф еցаще увруձеኇիп. Махрጫбыማαլ աкուգун бαщጭкраթω. Χивро գахрокα ислիչիкр. Vay Tiền Cấp Tốc Online Cmnd. W dzisiejszym psalmie responsoryjnym wyznawaliśmy z radością, Panie Jezu, że jesteś naszym pasterzem. Dziękujemy Ci, kochany Panie, za Twój pasterski trud, za Twoją pełną miłości i wrażliwości troskę o każdą ze swoich owiec, szczególnie o tę osłabioną, zagubioną, poranioną przez życie. Dziękujemy, że nas prowadzisz, zajmujesz się nami, wskazujesz bezpieczne drogi i pastwiska obfite w zdroje duchowych darów. Dziękujemy, najdroższy Jezu, że zapewniasz nam opiekę, że przy Tobie możemy czuć się bezpiecznie zarówno w naszej codzienności, jak i w sferze zmagań duchowych. To bezpieczeństwo to niezwykle ważny składnik naszego szczęścia. On pozwala nam żyć radośnie, swobodnie i mądrze. Będąc w Twojej owczarni, możemy żyć pełnią życia i pełnią wolności. Dziękujemy i za to, Panie, że w ramach owczarni dopuszczasz nas do współpracy z Tobą. Ta współpraca nas rozwija i ubogaca, pomaga dojrzewać i w pełni wykorzystywać talenty, zdolności, umiejętności i predyspozycje. Współpracując z Tobą, Jezu, rzeczywiście dochodzi się do takiego etapu życia, że niczego człowiekowi nie brakuje. Niczego, co potrzebne, co niezbędne. Pieśń Prosimy, Jezu, byśmy posiedli dar posłuszeństwa, byśmy umieli Ciebie słuchać, uznając Twoje pasterzowanie, uznając Twój prymat. Daj nam łaskę wsłuchiwania się w Twój głos, łaskę serca wrażliwego na to, co mówisz, łaskę sumienia otwartego na Twoje decyzje. Pozwól, byśmy korzystali z każdej Twojej podpowiedzi, rady, wskazówki. Naucz nas postrzegać posłuszeństwo Bogu jako wielki dar. Prosimy, Jezu, o pokorę we współpracy z Tobą. Ona jest ważna i nieodzowna, by ta współpraca była udana i owocna. Prosimy o łaskę przyjęcia Cię za Pana naszego życia, uznania Cię za naszego jedynego pasterza i najwyższy autorytet, do którego się odwołujemy. Daj nam ducha poddania się Twojemu przewodnictwu i podążania za Twoim wołaniem. Prosimy, Chryste, byśmy umieli się cieszyć tym, co posiadamy, aby każda rzecz sprawiała nam radość i budziła wdzięczność. Pomóż, byśmy nie stali się niewolnikami materializmu i konieczności posiadania, lecz nie rezygnując z rozwoju, z podnoszenia standardu swojego życia, ze zdobywania tego, co nowe, umieli się zadowolić tym, co aktualne, potrafili dobrze wykorzystywać zgromadzone dobra i w sposób mądry i roztropny je pomnażać. Prosimy także o łaskę radości z tego, co posiadają inni. Pieśń Przepraszamy Cię, Chryste, za każde nasze nieposłuszeństwo wobec Ciebie, bo ono jest sprzeniewierzeniem się Twojemu pasterzowaniu, próbą realizowania naszej własnej, a nie Twojej woli. Nasze nieposłuszeństwo jest ostrym przejawem pychy i egoizmu, które niemądrze podpowiadają nam, żebyśmy robili po swojemu, nie licząc się z Tobą i Twoją wolą. Przepraszamy za każdy zignorowany nakaz sumienia i każdą niespełnioną wolę Twoją. Przepraszamy za nasze życiowe lęki i obawy, czasem tak silne i dominujące, że przysłaniają nam wszystko inne, paraliżują naszą wolę i odbierają nadzieję. Są one przejawem braku zaufania do Ciebie, Jezu, pokazują nam, jak mało jeszcze potrafimy na Tobie polegać. Przepraszamy, że tak bardzo słabo wierzymy, iż przy Tobie nic nam nie grozi i że z każdej ciemnej doliny pragniesz nas wyprowadzić do światła łaski i wolności. Przepraszamy, kochany Jezu, za nasze ogromne przywiązanie do dóbr tego świata. Przepraszamy, że nasz rozwój postrzegamy tylko w kategoriach materialnych, zapominając nieraz zupełnie o bogactwie duchowym. Określamy status społeczny człowieka na podstawie jego majątku, a nie bierzemy pod uwagę zasobów ducha. Wybacz nam, Jezu, że nasza chęć posiadania tak często przysłania nam inne, niejednokrotnie dużo ważniejsze sprawy, zamyka nas na dobra niematerialne i ogranicza nasz rozwój duchowy. Pieśń Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. Justyna Kaleta Z dnia 19 sierpnia 2020 Wiele razy czytając te Słowa próbowałam zanegować to, czego mi brakowało. Przybierać dobrą minę do złej gry. Bo przecież nawet Słowo Boże można źle rozumieć, czy też po prostu pusto czytać bez proszenia o pomoc Ducha Świętego! Często chrześcijanie usłyszą coś w Kościele, czy od kogoś będącego autorytetem i próbują wpasować się w ten schemat, zupełnie bezrozumnie, nie słysząc co w tej sytuacji mówi do nich bezpośrednio sam Bóg. A może po prostu – nie próbując nawet usłyszeć. Niczym Apostołowie, którzy wiele razy nie poznali Jezusa, przestraszyli się Jego Słowa, bo było zbyt trudne. Niezrozumiałe. Pełne paradoksów. Zwiastujące wielkie rzeczy. A oni przecież woleli poprzestać na tym, co miałkie, przeciętne, ale…znane!Nie brak mi niczego? Czy samej Matce Bożej nie było brak niczego? Czy Hiobowi nie było brak niczego? Czy Sarze nie było brak niczego? Czy Abrahamowi nie było brak niczego? Czy świętej Ricie nie było brak niczego?I jak powiedzieć osobie cierpiącej na BRAK zdrowia, rodziny, czy… wody pitnej, że NIE BRAK CI NICZEGO…Ja już nie mam takiej „odwagi” Byłoby to swoistym okrucieństwem (sic!) A tak często chcemy innych pocieszać, negując ich cierpienie, wymyślając własne rozwiązania bez konsultacji z Duchem Świętym, czy porównując do innych, którzy mają jeszcze gorzej. Totalnie bez zatem rozumieć sens słów z dzisiejszego psalmu? Dziś pytam Ducha Świętego i nie muszę udawać, oszukiwać samą siebie, czy coś sobie wmawiać. Prawda wyzwala. Boże drogi pełne są paradoksów. Jeśli wytrwam i nie odejdę od Jezusa – On mi wszystko wynagrodzi (w Jego czasie) Tylko muszę słuchać jak mówi do mojego serca. Może wtedy zrozumiem sens przebytej drogi? Może okaże się, że potrzebowałam coś stracić, by…odzyskać?Bo można żyć w braku, i w nim dostrzegać (przyszłe) błogosławieństwo. Można nie mieć wiele i mieć wszystko w Bogu. W samym środku wielkiej burzy Dopiero wtedy docenię w pełni promienie słońca..i wiosnę, i pierwsze kwiaty..Co więcej – jestem przekonana, że bez braku nie ma pełni. Bez łez nie ma szczęścia. Bez tęsknoty nie ma miłości. Tak jak bez nocy…nie ma poranka!Niech Pan wypełni i wynagrodzi obficie każdy Twój „brak”…. A Ty trwaj dzielnie w Bożym Słowie, w prawdzie, w nadziei i nie ustawaj we wdzięczności za wszystko, czego Ci dziś nie brakuje Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Czytania na piątek, 24 czerwca 2022 J 10,1–10 Słowa Ewangelii według świętego Jana. Jezus powiedział: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych”.Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości”. Wyobraźmy sobie, że jesteśmy w górach. W dolinie widzimy dużo owiec, od najmniejszej, niedawno narodzonej do najstarszej. Widzimy także pasterza, który pilnuje owiec oraz psa pasterskiego, który pomaga. Takim dobrym pasterzem jest właśnie Jezus. Zna swoje owce, woła je po imieniu i daje to, co najlepsze. Złodziejowi nie zależy na dobru owiec, zależy mu tylko na tym, by je skrzywdzić. Kto wchodzi przez bramę jest wiarygodny, można mu zaufać. Tylko złodziej wchodzi po swojemu. Niedziela Dobrego Pasterza ma także drugą nazwę- Niedziela Powołaniowa. Nasz Pan pragnie dla nas szczęścia, więc powołuje do służby.

pan mym pasterzem nie brak mi niczego